دیشب حین مطالعه، به پیمان‌نامه حقوق کودک برخوردم. پیمانی تاریخی که سی و دوسال پیش-۲۹ آبان‌ماه ۱۳۶۸- به امضای تمام رهبران جهان رسید و طی آن متعهد شدند برای همه کودکان، جهانی امن و شایسته خلق کنند.
مستقل از اینکه چه اسم‌هایی در ثانیه از ذهنم عبور کردند که یقین دارم هرگز فراموش نخواهند شد؛ کنجکاو شدم در موردش بخوانم.
این پیمان‌نامه که برای شناساندن و حمایت از کودکان، به عنوان سرمایه‌ی انسانی جامعه بشری تدوین شده، در تاریخ یکم اسفند ۱۳۷۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و لازم‌الاجرا گشته است. (اگرچه هرجا آن را در تعارض با قوانین داخلی یا اسلامی ببیند لازم الرعایه نمی‌داندش).
هرچند بد نیست بدانیم در روابط بین‌المللی، اعتبار عهدنامه بیش از قانون داخلی است و اختیار دولت را در وضع قانون معارض با آن محدود می‌کند.
من این ۹۹ صفحه را یک‌بند خواندم و کودکی‌ام و حال و روز کودکانمان را خصوصا این‌روزها، در ماده به ماده‌اش تصویر کردم.
در پایان نوشته‌ام اگر اینترنت اجازه داد فایلش را آپلود می‌کنم تا هرکسی دوست داشت بخواند. هرچند فکر می‌کنم خواندنش ضروری است. برای دوستانی که کم‌تر وقت و حوصله و تمرکز دارند برخی مواد و توضیحات را به انتخاب خود و به طور خلاصه، این‌جا می‌نویسم.
اصول زیربنایی این سند عبارتند از:
۱ـ عدم تبعیض
۲ـ رعایت منافع کودکان
۳ـ حق زیست و رشد
۴ـ بها دادن به دیدگاه‌های کودک
برخی دیگر از حقوق مذکور در این پیمان‌نامه عبارتند از:
۱ـ حق برخورداری از حمایت
۲ـ حق مشارکت و آزادی‌های مدنی
۳ـ حق تأمین
۴ـ حق برخورداری از بهداشت
۵ـ حق بهره‌مندی از آموزش، تفریحات سالم، انجام فعالیت‌های فرهنگی
ماده یک-
منظور از کودک، هر انسان دارای کم‌تر از ۱۸ سال سن است.
ماده نه-
کودک از والدین خود، برخلاف میل آنان جدا نشود مگر در مواردی که مقامات واجد صلاحیت، پس از بررسی‌های قضایی حکم دهند که این جدایی برای منافع عالیه کودک ضروری است. (در مواردی خاص مثل سوءاستفاده از کودک یا بی‌توجهی به او توسط والدین، یا در صورت جدایی والدین و تصمیم‌گیری در مورد محل اقامت کودک)
ماده سیزده-
کودک باید حق آزادی بیان داشته باشد.
حق مذکور شامل آزادی جستجو، دریافت و ارائه اطلاعات و عقاید از هرگونه است، بدون توجه به مرزها، به طور شفاهی، کتبی، چاپ شده، یا به شکل آثار هنری، و یا از طریق هر رسانه‌ای که کودک انتخاب کند.
ماده پانزده-
کشورهای عضو، حقوق کودک را در مورد آزادی اجتماعات و شرکت در مجامع مسالمت‌آمیز به رسمیت می‌شناسد.
ماده شانزده-
در امور خصوصی، خانوادگی یا مکاتبات هیچ کودکی نباید مداخله خودسرانه یا غیرقانونی کرد.
ماده نوزده-
کشورهای عضو، کلیه اقدامات را به عمل خواهند آورد تا از کودک در برابر کلیه اشکال خشونت حمایت کنند.
ماده سی و هفت-
هیچ کودکی مورد شکنجه یا سایر رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار نگیرد.
ماده سی و هشت-
۱ـ کشورهای عضو متعهد می‌شوند که هنگام مخاصمات مسلحانه‌ای که با کودکان ارتباط پیدا می‌کند مقررات حقوق بین‌الملل بشردوستانه قابل اعمال را محترم بشمارند و احترام به مقررات مذکور را تضمین کنند.
۲ـ کشورهای عضو، تضمین کنند اشخاصی که به سن ۱۵ سالگی نرسیده‌اند در مخاصمات شرکت مستقیم نداشته باشند.
دریافت فایل پیمان‌نامه حقوق کودک: (+)
۱ نظر
مطلبِ مفیدی بود.
من به شخصه فکرم در موردِ اولِ اصولِ زیربنایی موند ولی مطلب رو تا انتها خوندم.
متاسفانه نتونستم حتی قبول کنم که امروز حتی یک لحظه “عدم تبعیض” برای کودکان اتفاق افتاده باشه.
به نظر میرسه کشور ما حتی نتونسته ورود داشته باشه به اصولِ زیربنایی چه برسه به سایرِ موارد مذکور در این سند.
این پیمان نامه رو دانلود کردم تا بیشتر بخونم و بازم ممنونم بابتِ اینکه بهمون آگاهی میدی..