چرا ما آدم‌ها دست از پیگیری اخبار برنمی‌داریم؟ به خاطر ترس. این ترس، نوع دیگری از همان ترسی است که اجداد دورمان در لحظات سرد قبل از طلوع حس می‌کردند…

می‌دانم که الان باید متن سخنرانی‌ام را بنویسم، در عوض، نوت گوشی‌ام را باز کرده‌ام که قبل از پرواز و در این زمان اندک، که می‌دانم اولویت چیست، همه چیز…

تصویر: (+) چندسالی می‌شود که اگر گذرم به پارکی بیفتد ساعتی غرق در افکارم به رفت و آمد آدم‌ها و بازی بچه‌ها و بازیگوشی کلاغ‌‌ها و گربه‌ها چشم می‌دوزم… در چنین…

پیش‌نوشت: در این پانزده سال، در بازه‌های پنج ساله، هارد کامپیوتر و لپ‌تاپم به کل سوخته و دیگر بازیابی‌اش نکرده‌ام. گویی تمامعکس‌ها، فیلم‌ها و داکیومنت‌ها را یک‌جا به دست زمان…

چه به سر ما آمده که کم‌کم در میدان‌ها و کوچه‌های خلوت گم می‌شویم یا جان می‌سپاریم ما سزاوار درخت‌های پُر شکوفه‌ی سیب بودیم نه آن‌که در میدان‌ها و کوچه‌های خلوت گم شویم…

استادم را دیدم، وقتی کلمه استاد را به کار می‌برم تنها مقصودم یک نفر است. پرستو. کسی را جز او در تمام این سال‌ها شاگردی کردن، لایق این واژه نمی‌دانم.…

منبع تصویر (+) ای سپهسالار، جنگ به پایان نزدیک می‌شود و گزارش می‌دهم. عرصه جنگ و چگونگی مبارزه‌ام چنین است. زخم برداشتم، ناامید شدم؛ اما از آوردگاه نگریختم. هرچند که…

پیش‌نوشت: هرسال این موقع اگر جرئت کنم (چون فرصت‌ نداشتن، بهانه‌ای بیش نیست) اندکی از سالی که گذشت برای درک بهتر آن‌چه پیشِ رو دارم می‌نویسم. این بار نیز به…

همیشه تصورم این بود که زندگی چونان خطی صاف، تا لحظه مرگ، ادامه دارد. بعد از کودکی، نوجوانی، و بعد از آن جوانی و بزرگسالی و سپس پیری و مرگ.…

دوستی دارم که سال‌هاست شب یلدا، برایش شعری از حافظ ، ایمیل می‌کنم. (پیش از آن هم برایش نامه می‌نوشتم!) امسال برای اولین‌بار (تا جایی که به یاد دارم)، در…

دو سه روز پیش، مطلبی در سوسیومایند منتشر کردم و در آن، الیزابت لافتس را معرفی کردم. در جریان معرفی این دانشمند، یک داستان از بچگی‌اش و همچنین یک پرونده…

داشتم چند دقیقه از حرف‌های کیارستمی راجع به تنهایی را گوش می‌دادم. بازهم همان حس همیشگی سراغم آمد، همان حسی که می‌گفت آدم‌ها در عین تفاوت، بسیار به هم شبیهند.…

پیش‌نوشت: خواب دیدم که همه‌ی اون‌هایی که از شنیدن واقعیت فراری بودن،‌ اومدن سراغم. ولی این‌بار برای شنیدن واقعیت. توی خواب به این فکر می‌کردم که چی می‌شه که آدم‌ها…

پیش نوشت: چند روز پیش، مسیری را با تاکسی طی می‌کردم و از معدود اوقاتی بود که راننده،‌گوش بی‌نوایی را نیافته بود که راجع به تحلیل‌های سیاسی اقتصادی‌اش، انتظار همراهی…