کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
کافه کتاب

هنر سیر و سفر _آلن دوباتن

21 خرداد 1395
هنر سیر و سفر _آلن دوباتن

آلن دوباتن در هنر سیر و سفر ، ما را به یک مکاشفه‌ دعوت می‌کند:

چرا در سفر از بعضی چیزها لذت می‌بریم؟ چرا حتی پدیده‌های به ظاهر پیش پا افتاده برای ما در سفر جذاب به نظر می‌رسند؟ هنر در این میان چه نقشی دارد و چگونه می‌تواند باعث شود تا سفری غنی‌تر داشته باشیم؟ و بالاخره، آیا می‌توانیم در خانه‌ هم سفر کنیم؟

دوباتن برای پاسخ دادن به این سؤال‌ها، علاوه بر تجربیات شخصی، از نوشته‌ها و آثار افراد بزرگ کمک می‌گیرد. با کمک ادوارد هاپر و شارل بودلر، زیبایی شاعرانۀ «انزوا در فضاهای مدرن روزمره» را شرح می‌دهد. از گوستاو فلوبر، علاقه‌اش به مصر قرن نوزدهم و تنفر او از فرانسه می‌نویسد و با بازخوانی نوشته‌های او، علت جذابیت «غریب‌منظره»ها را واکاوی می‌کند. اشعار ویلیام وردزورث را بررسی می‌کند تا جذابیت طبیعت را در کوچک‌ترین جزییات‌اش نشان دهد، و بالاخره نشان می‌دهد که نقاشی‌های ون‌گوگ و دیگر آثار هنری چگونه می‌توانند باعث شوند تا یک سفر، یک جغرافیا یا یک منظره، در چشم ما به شکل کاملاً متفاوتی جلوه کند.

آلن دوباتن در این کتاب، به ما «خوب‌دیدن»، «دقیق‌بودن» و «جزئی‌نگری» را می‌آموزد.او قصد دارد به هر قیمتی شده نگاه گذرا و سطحی ما به مکان‌های دور و برمان را دگرگون کند؛ حالا این مکان می‌خواهد یک جای کاملا تکراری مثل اتاق خوابمان باشد یا یک شهر جدید که برای گذراندن تعطیلات‌مان انتخاب کرده‌ایم.

کتاب هنر سیر و سفر از شرح دلشوره‌های پیش از سفر آغاز می‌شود؛ از ندای وسوسه‌کننده‌ای که با ورق زدن یک کاتالوگ تبلیغی مسافرتی پررنگ و لعاب بر ذهن مسلط می‌شود و همه‌ی تصورات ما از سفر را تحت‌تأثیر قرار می‎‌­دهد. اما همۀ این تصویر و تصورها دقیقاً به زمان پیش از سفر اختصاص دارد. آن همه رنگ و لعاب باعث می‎­شود فراموش کنیم که حتی در آن مکان دلربای رنگارنگ، باز این ما، ذهن ما، و نیازها و دغدغه‌های روزمرۀ آزاردهندۀ ماست که همراهمان به سفر می‌آید.

هنر سیر و سفر با نگاهی فلسفی و  خاص به سفر و لذت بردن از آن می‌پردازد. دوباتن، اندیشمندانه در مورد فرودگاه‌ها، مناظر و دیگر چیزهایی صحبت می‌کند که در سفر با آن مواجه می‌شویم.
ممکن است بسیاری به ما بگویند که به کجا سفر کنیم؛ اما فقط آلن دوباتن به ما می‌گوید که چگونه و چرا این کار را انجام دهیم. او با هوش و جذابیت بی‌پروایی لذت‌های غیر قابل پیش‌بینی را در نظر می‌گیرد. جذابیت عجیب و غریب همه‌ی چیزهای شگفتی که باید به آن‌ها توجه کنیم، جزئیاتی که نباید از دست بروند؛ از یک منظره دریا گرفته تا پرواز بر فراز یک شهر.

‎هنر سیر و سفر ، هنر درست‌دیدن و درست زندگی‌کردن در لحظه و استفاده از تمام عرض زمان است. 

نیچه راست می‌گوید:

سرانجام مجبور می‌شویم که بشریت را به اقلیتی از کسانی‌که می‌دانند چگونه بیش‌ترین بهره را از زندگی ببرند، و اکثریتی که می‌دانند چگونه از بیش‌ترین، کم‌ترین را دریابند تقسیم کنیم.

پی‌نوشت: این کتاب، هدیه‌ای‌ است از دوستی مهربان با این سرآغاز:

«تقدیم به تو که عاشق سیر و سفر هستی

مهرماه نود و چهار»

۸ نظر
5
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته بعدی
غزل برای گل آفتابگردان _ شفیعی کدکنی

۸ نظر

ابی ۱۰ دی ۱۴۰۱ - ۲:۴۵ ب٫ظ

دقیقا سه مهارتی که ضعف دارم 🙁
«خوب‌دیدن»، «دقیق‌بودن» و «جزئی‌نگری»
در آینده و برای سفرهای جدید باید این کتاب بخونم👍

پاسخ
شهلا صفائی ۱۰ دی ۱۴۰۱ - ۳:۳۳ ب٫ظ

دیگه کم‌کم داری از من پیشی می‌گیری توی سفررفتن و این روا نیست!

پاسخ
سمیه ۱۰ دی ۱۴۰۱ - ۳:۰۶ ب٫ظ

به امید روزی که درک کنیم زندگی یک سفر است و باید از هر ثانیه لذت برد و خوش بود.
البته اگر بگذارند زنده بمانیم

پاسخ
شهلا صفائی ۱۰ دی ۱۴۰۱ - ۳:۳۲ ب٫ظ

حیات، نشئه تنهایی است…

«سهراب»

پاسخ
دامون ۱۱ دی ۱۴۰۱ - ۶:۳۹ ب٫ظ

استفاده از تمام عرض زمان قشنگترین تعبیر بود از گذروندنِ وقت در سفر به نظرم.
اینکه زمانت رو برای چه چیزی و برای چه کسی استفاده میکنی و اینکه چه بکنی تا از تمامِ ظرفیتِ این زمان استفاده کنی.
از پتانسیل های خودت توی مقصدی که داری اعم از عکاسی، نویسندگی و حتی نقاشی تا پتانسیل های اون مقصد مثل مناظر و طبیعتش، آثار تاریخی‌ش و و و، همه و همه من رو مجاب میکنن تا از ثانیه ها هم غافل نشم.
ممنون از تو و قلمت. 🌹👏🏻

پاسخ
شهلا صفائی ۱۱ دی ۱۴۰۱ - ۷:۰۱ ب٫ظ

عاشق تماشام توی سفر. حتی تماشای عبور و مرور آدم‌ها… توی ذهنم داستانشونو می‌سازم و می‌ذارمشون کنار قاب‌هایی که از اون مکان به یادگار برمی‌دارم.

پاسخ
دامون ۱۱ دی ۱۴۰۱ - ۷:۱۹ ب٫ظ

نمیدونم تا حالا با اتوبوسِ شهری یا متروی شهری خارج از این کشور اینور و اونور رفتی یا نه، ولی چیزی که گفتی برای من تداعی روزایی بود که این کار رو کردم، کارِ عجیب غریبی نیست ولی کاملا هر آدم توی اون اتوبوس انگار داستانِ خودش رو برام تعریف میکرد، آدمایی که غریبه بودن..
حسِ خیلی خوبی بود، درسته که زبونشون رو شاید بلد نبودم ولی هیچوقت نیاز نبود برای دونستن داستانِ زندگیشون باهاشون همکلام بشم..
چی بهتر از اینکه از همین لحظه ها هم توو سفر ها آدم استفاده کنه و لذت ببره…

پاسخ
سفرها قابله‌ی افکارند... | کوچ - شهلا صفائی ۲۲ دی ۱۴۰۱ - ۹:۵۸ ب٫ظ

[…] کتاب هنر سیر و سفر آلن دوباتن است که هفت سال پیش خواندم(اینجا در موردش نوشتم)؛ امروز اتفاقی آن را ورق […]

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

تفکر، سریع و کند – دنیل کانمن

1 تیر 1397

فرانی و زویی _ جی.دی سلینجر

8 تیر 1395

با چتر شکسته در باران – احمدرضا احمدی

23 دی 1398

آزاد بودن، همان کنشگر بودن است

5 دی 1401

هربار که معنی زندگی را فهمیدم عوضش کردند

17 فروردین 1399

مفهوم و ابزارهای تفکر نقادانه – ریچارد پل...

29 مهر 1398

واحه‌ای در لحظه – داریوش شایگان

21 مرداد 1400

باز هم بهار را به من هدیه دادی

29 اسفند 1395

درک یک پایان_ جولین بارنِز

1 فروردین 1396

تاسیان _ هوشنگ ابتهاج

13 اردیبهشت 1396

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۲)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۷)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • ماجرای سفر من و زوربا
  • پیشرفت، فرایندی دیالکتیکی است؟
  • هوای قریه بارانی‌ست
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز

دیدگاه ها

  • صادق در ماجرای سفر من و زوربا
  • دامون در ماجرای سفر من و زوربا
  • رها در ماجرای سفر من و زوربا
  • حجت در ماجرای سفر من و زوربا
  • Paras2 در ماجرای سفر من و زوربا
  • زهرا در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • محمد در پیشرفت، فرایندی دیالکتیکی است؟
  • محمود جالینوسی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • ستار فلاح در سه هزار و پانصد قدم- احوالات
  • شکیب داودی در تاسیان _ هوشنگ ابتهاج

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.