کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

ما لیاقتِ رنج هایمان را داریم؟

4 فروردین 1396
ما لیاقتِ رنج هایمان را داریم؟

عموماً میگفتم ما باید لیاقت رنج هایمان را داشته باشیم.
رنج هم مثل دغدغه، هرچقدر بزرگتر باشد از ما آدم های متفاوت تری می سازد و به فاصله ی میان ما و دیگران دامن می زند و بعضاً موجب تنهایی هایی میشود که خودمان برای خود تجویز می کنیم تا از دلش افکار نابی بجوشد و روح و ذهنمان را صیقل دهد.
یک نفر به من گفت چرا رنج کشیدن را به مراقبه ترجیح میدهی؟
گفتم : مراقبه به اعتقاد من در دل رنج است و این رنج است که به اعماق وجود من راه دارد؛ مثل زندگی که به خودی خود یک پوسته ی ظاهری و فریبنده است و آنچه حقیقت دارد مرگ است و شکوه مرگ.
اینروزها فرصتی بود برای خلوت کردن با تمام افکار و ناگفته ها یا به تعبیری تمامی ممنوعه هایی که برایش جایگاه خاصی در وجودم قائلم؛ ولی نوشتنش، تبعاتی دارد که سکوت را بر آن مقدم می شمارم هرچند همیشه در دل باور داشتم :
” هرکسی از ظن خود شد یار من / وز درون من نجست اسرار من ”

.
چشممان را نبندیم و بگوییم من می خواهم رنج هایم از من آدم بهتری بسازد! جنس رنج و دغدغه هایمان است که ارزش ما را تعیین می کند. امروز اگر احساس بی ارزشی داریم برای هزینه ای ست که در جای نادرستی و برای رنج هایی که تعریفمان از آن غلط بوده، صرف شده و اکنون که از فاصله به آن نگاه می کنیم کمترین ارزشی نداشته اند و ما را بی هویت کرده اند. و اگر احساس رشد و ارزشمندی داریم برای پخته شدن در دل تمامی دردهاست که امروز یک جور احمقانه ولی شیرینی، لبخندی به گوشه ی لبمان می آورد که تعریف من از آن، نیشخندی ست به تمام بایدها و نبایدهای دنیا.

۰ نظر
1
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
درک یک پایان_ جولین بارنِز
نوشته بعدی
معجزه یا امید؟

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

چگونه می توان تمرکز را کسب و آن...

10 شهریور 1396

ایکیگای شما در زندگی چیست؟

1 مرداد 1398

مرز میان دقت و توجه ، چندان هم...

5 مرداد 1397

بهشت من

18 بهمن 1395

در بابِ اهمیتِ آموزش (٣)

9 تیر 1396

مهارت تحمل ابهام

12 فروردین 1399

ولگردی در کوچه پس کوچه های ذهن_٢

20 مرداد 1396

شب‌های دشوار

16 تیر 1401

دقیقاً الان وقتشه !

12 اردیبهشت 1396

فردا نوبت کدام تماشاچی‌ست؟

14 آبان 1401

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۵)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است

دیدگاه ها

  • دامون در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • صادق در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ | کوچ - شهلا صفائی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • ابی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در علاج یأس با فهم درمیانگی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.