کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

ارغوان – هوشنگ ابتهاج

15 فروردین 1399
ارغوان – هوشنگ ابتهاج

تصمیم گرفتم یک تا دو روز در هفته، اشعاری که با آن‌ها زندگی کردم را معرفی کنم تا این بار همراه دوستانم بخوانیم.

شعر ارغوان هوشنگ ابتهاج، شاهکاری بی‌نظیر است. ۵سال است که شبانه‌روز و در هرخلوت و سفری همراه من است.

بیشتر با صدای علیرضا قربانی این شعر را گوش داده‌ام و یا با صدای خودم در هیاهوی سرم.

به طرز عجیبی وقتی می‌خوانمش گویا تار و پود وجودم به این درخت بسته می‌شود. چونان شاعر.

دلتنگ می‌شوم

بی‌قرار می‌شوم

و لحظاتی فلو شدن را با تمام وجود تجربه می‌کنم.


ارغوان،
شاخه همخون جدا مانده من
آسمان تو چه رنگ است امروز؟
آفتابی‌ست هوا؟
یا گرفته‌است هنوز؟

من در این گوشه که از دنیا بیرون است
آفتابی به سرم نیست
از بهاران خبرم نیست
آنچه می‌بینم دیوار است
آه این سخت سیاه
آن چنان نزدیک است
که چو بر می‌کشم از سینه نفس
نفسم را بر می‌گرداند

ره چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می‌ماند
کورسویی ز چراغی رنجور
قصه‌پرداز شب ظلمانی‌ست
نفسم می‌گیرد
که هوا هم اینجا زندانی‌ست
هر چه با من اینجاست
رنگ رخ باخته است
آفتابی هرگز
گوشه چشمی هم
بر فراموشی این دخمه نینداخته است.

اندر این گوشه خاموش فراموش شده
کز دم سردش هر شمعی خاموش شده
باد رنگینی در خاطرمن
گریه می‌انگیزد
ارغوانم آن‌جاست
ارغوانم تنهاست
ارغوانم دارد می‌گرید…

چون دل من که چنین خون آلود
هر دم از دیده فرو می‌ریزد

ارغوان
این چه رازی‌ست که هر بار بهار
با عزای دل ما می‌آید؟
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است
وین چنین بر جگر سوختگان
داغ بر داغ می‌افزاید؟

ارغوان پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این درد غم می‌گذرند؟

ارغوان خوشه خون
بامدادان که کبوترها
بر لب پنجره باز سحر غلغله می‌آغازند
جان گل رنگ مرا
بر سر دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم پروازان
نگران غم هم پروازند

ارغوان بیرق گلگون بهار
تو برافراشته باش
شعر خون‌بار منی
یاد رنگین رفیقانم را
بر زبان داشته باش؛
تو بخوان نغمه ناخوانده من
ارغوان شاخه همخون جدا مانده من…

 

 

ارغوان را با صدای خود شاعر بشنوید:

 

 

و با صدای علیرضا قربانی:

 

 

۷ نظر
15
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
فلو شدن – نهایت رضایت و شادی
نوشته بعدی
گرگ‌ها و سگ‌ها

۷ نظر

سمیه ۱۵ فروردین ۱۳۹۹ - ۸:۵۵ ب٫ظ

چقدر عالی???دو روز در هفته باشه لطفا

پاسخ
صادق ۱۵ فروردین ۱۳۹۹ - ۸:۵۸ ب٫ظ

خیلی شعر عجیبیه نخونده بودمش تا حالا چه تصویر سازی عجیب و قوی داره سایه برای من این بیت شعر بود همیشه 

سایه ز آتشکده ی ماست فروغ مه و مهر 

وای از این آتش روشن که به جان من و دوست 

پاسخ
برهانی ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ - ۰:۴۴ ق٫ظ

آسمانی به سرم نیست نه آفتابی به سرم نیست

پاسخ
آه از آن رفتگان بی‌برگشت | کوچ - شهلا صفائی ۲۶ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۸ ب٫ظ

[…] هفته گذشته،‌ شعر ارغوان ابتهاج را باهم خواندیم.(+) ۰ نظر ۰ فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین […]

پاسخ
امید هیچ معجزی ز مرده نیست.. | کوچ - شهلا صفائی ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۳ ب٫ظ

[…] ارغوان […]

پاسخ
تاسيان _ هوشنگ ابتهاج | کوچ - شهلا صفائی ۳۱ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۹ ب٫ظ

[…] منزل شخصی سایه، ارغوان است. دلیل این نام گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط […]

پاسخ
آسمان تو چه رنگ است امروز؟ | کوچ - شهلا صفائی ۱۲ آذر ۱۳۹۹ - ۶:۵۳ ب٫ظ

[…] گوشی‌ام را برداشتم و سومین آهنگ را play کردم. ارغوان. […]

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

ما تربیت نشدیم.

6 بهمن 1395

با این‌همه، چه بلند چه بالا پرواز می‌کنی!

26 دی 1400

مسافر

12 اسفند 1401

مهارت تحمل ابهام

12 فروردین 1399

دوست دارم «خودم» را زندگی کنم …

22 فروردین 1397

چگونه می توان تمرکز را کسب و آن...

10 شهریور 1396

وانمود کردن را خوب می دانیم یا بد؟

2 اردیبهشت 1396

مُردن به دستِ بایدها

26 آبان 1395

چطور استرس را شکست دهیم؟

11 اردیبهشت 1396

این توهم زندگی‌گونه ارزشش را دارد؟

6 دی 1398

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۵)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است

دیدگاه ها

  • محمد رضا در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • دامون در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • صادق در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ | کوچ - شهلا صفائی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • ابی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.