زمانی که به این آگاهی برسیم که حیوان متمایزی نیستیم و همه ی موجودات از حقوق یکسانی برای زندگی برخوردارند؛آنوقت می توانیم ادای آدم ها و به قول دوستی، انتِلِکت ها را در آوریم!
البته من فکر میکنم هرموجودی بیشتر از انسان این حق را دارد_حق زندگی کردن_ آن هم به این دلیل که ما بیرحمانه سالهاست بدترین رفتارها را با این موجودات داشتیم فقط به این خاطر که “توهم” این را داشتیم که اشرف مخلوقاتیم.
بنظر من یدک کشیدن نام “انسان” به تنهایی کافی نیست.
.
پی نوشت: من و این گربه ی متمدن، قدم می زدیم و غرق در صحبتی دوستانه بودیم که این عکس از ما ثبت شده!
البته سِت شدن لباسامون خیلی اتفاقی بوده :))