کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
کافه کتاب

مثل خون در رگ های من_ احمد شاملو

۲۱ دی ۱۳۹۵
مثل خون در رگ های من_ احمد شاملو

.

یکی از دلنشین ترین کتاب هایی که خواندم مجموعه نامه های احمد شاملو به آیداست .

نامه ها، مربوط به سال های چهل و پنجاه است ولی پانزده سال بعد از مرگ شاملو ، همسرش آیدا اجازه ی انتشارش را می دهد .

وقتی می خواندمش بهت زده بودم که چگونه عشق طراوت و تازگی اش را در تمامی اعصار حفظ می کند ؛

گاهی فکر می کردم من آیدا هستم و گاه خودم را احمد می دیدم …

و این عاشق و معشوق وجودم ، خط به خط و کلمه به کلمه با خاطراتش عشقبازی ناتمامی را آغاز کرده بود .

شاملو چه زیبا عاشقی می کند و چه بی پروا . ردپای آیدا را در بسیاری از اشعارش می توان دید ..

.

تو کجایی ؟ 

در گستره ی بی مرز این جهان تو کجایی ؟

من در دورترین جای جهان ایستاده ام 

کنار تو …

.

عشق هرگز در گذر زمان رنگ نمی بازد و چه زیباست که عشق را زندگی کنیم و زندگی را با عشق به پایان ببریم.

چرا که بعد از ما ، بذر عشق همچنان در دل عشاق بسیاری جوانه خواهد زد و گویی ما هربار،تازه تر از قبل ، شور و هیجان و دلبستگی را زندگی خواهیم کرد .

افسوس می خورم به حال آنانکه پایشان را به زندگی مشترکی خالی از عشق و مملو از عادت و تعهدهای کاغذی زنجیر می کنند و هیچ چیز برایشان این خلاء عاطفی را پر نخواهد کرد .

زندگی بدون عشق و شور و هیجان و دیوانگی ممکن نیست و ای کاش خود را فریب ندهیم و دوست داشتن و وابستگی و عادت را بجای عشق جا نزنیم .

هرچقدر بگویی دوست داشتن مقدس تر است روزی به حرف من خواهی رسید که دوست داشتن ، پایان دارد و دلزدگی .

ولی هرچقدر مشامت را از عشق پر کنی ، باز عاشق تر می شوی ..

و تقدس برای من دیوانگی و عصیان است نه روزمرگی و تکرار و عادت .

.

به قول احمد شاملو :

تو طلوع کردی و عشق باز آمد ، 

شعر شکوفه کرد و

کبوتر شادی بال زنان بازگشت ، 

تنهایی و خستگی بر خاک ریخت .

من با تو ام ، 

و آینه های خالی ، 

از تصویرهای مهر و امید سرشار می شوند . 

۰ نظر
5
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
چرا دخترا صورتی می پوشن، پسرا آبی ؟
نوشته بعدی
من هرچه ام ، با تو زیباترم …

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

آرام بگیر امشب ، ما هردو پُر از...

۲۲ اسفند ۱۳۹۶

هنر سیر و سفر_آلن دوباتن

۲۱ خرداد ۱۳۹۵

حافظ و همان سنت همیشگی

۳۰ آذر ۱۳۹۸

همگرایی رسانه‌ ای ( Media Convergence)

۲۵ تیر ۱۳۹۸

حق با منه، تو اشتباه می‌کنی – تیموتی...

۲۲ فروردین ۱۳۹۹

جلوگیری از قطع درختان جنگل در کتابفروشی؟!

۱۷ فروردین ۱۳۹۶

تفکر، سریع و کند – دنیل کانمن

۱ تیر ۱۳۹۷

مفهوم و ابزارهای تفکر نقادانه – ریچارد پل...

۲۹ مهر ۱۳۹۸

پشت پرده ریاکاری – دن اریلی

۲۶ مهر ۱۳۹۹

بعضی ها هیچوقت نمیفهمن _ کورت توخولسکی

۱۰ تیر ۱۳۹۵

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کافه کتاب (۶۱)
  • گفتگوها (۳)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۴۸)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • اخبار و اطلاعات چه تأثیری روی مغز ما می گذارند؟
  • از هیچ به سوی هیچ…
  • ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • همزاد
  • آسمان تو چه رنگ است امروز؟
  • پشت پرده ریاکاری – دن اریلی
  • آواز غم
  • Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
  • جهنم ما دیگران‌اند…
  • پارادوکس زمان – فیلیپ زیمباردو

دیدگاه ها

  • فاشیسم مدرن | حسین کریمی در شبکه های اجتماعی و فاشیسم مدرن
  • فاخر در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • شهلا صفائی در شبکه های اجتماعی و فاشیسم مدرن
  • شهلا صفائی در اصیل بودن خوب است یا نه؟
  • شهلا صفائی در آسمان تو چه رنگ است امروز؟
  • شهلا صفائی در Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
  • شهلا صفائی در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • فاطمه در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • شهلا صفائی در در ستایش تنهایی
  • تفکر نقادانه و خلاقانه | کوچ - شهلا صفائی در استعداد ذاتی چقدر مهمه توی رشد ما آدما؟

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.