کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

من از نزدیک بودن های دور می ترسم.

۲۶ بهمن ۱۳۹۵
من از نزدیک بودن های دور می ترسم.

وقتی از من دوری
دنیا را بهتر می بینم.
بودنت،
دیدگانم را بین وسعت بازوانت،
محدود می کند..
آنجا که من سالها چون کودکی خسته
معصومانه در آن به خواب می روم ..
تو در گوشم زمزمه می کنی
و من در حالتی خلسه وار
بین خواب و بیداری
گمان می کنم
رویاهایم به حقیقت پیوسته اند.
آمدنت را[userpro_private] دست کم صدسال به تأخیر بینداز!
بگذار از فرصت استفاده کنم
و این فاصله
همه چیز را بهتر نشانم دهد.
وقتی باشی،
دنیا پوشیده در اسرار باقی می ماند
و هیچ کس در هیچ جای دنیا
جهانی برای کشف کردن ندارد؛
و ابتذال روزمرگی
آنان را از پای در خواهد آورد.
جز من
که هرروز در آغوشت
به اندازه ی سالهای نبودنت
جوان می شوم.

[/userpro_private]

۱ نظر
4
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
دنیای غریب دیوانگان و تنهایان
نوشته بعدی
درد جاودانگی

۱ نظر

احسان ۱۶ فروردین ۱۳۹۹ - ۹:۳۷ ق٫ظ

پرفکت جهانی بود که دیده بودمش

شفته بازاری بود آن هنگام که دریافته بودمش

 

 

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

هر از گاهی باورهایمان را ویرایش کنیم.

۱۴ بهمن ۱۳۹۵

دوستی با آدم های بزرگ، بزرگت میکند.

۱۱ شهریور ۱۳۹۶

نخبه به مثابه فیلسوف تناقض‌ها

۹ بهمن ۱۴۰۰

ما لیاقتِ رنج هایمان را داریم؟

۴ فروردین ۱۳۹۶

هر انسانی که نمی توانم دوستش بدارم ..

۱۷ دی ۱۳۹۵

من گم شده بودم …

۲۱ آبان ۱۳۹۵

رابطه ی نامبارک مرید و مرادی

۹ بهمن ۱۳۹۵

روزهای مه آلود

۸ بهمن ۱۳۹۵

از هیچ به سوی هیچ…

۲۰ اسفند ۱۳۹۹

محمود دولت آبادی – هویت ادبیات ما

۱۰ مرداد ۱۳۹۷

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کارنامه (۱۳)
  • کافه کتاب (۶۴)
  • گفتگوها (۳)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۵۵)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • شب‌های روشن – داستایفسکی
  • نخبه به مثابه فیلسوف تناقض‌ها
  • شاید امروز،‌ پایانش باشد…
  • با این‌همه، چه بلند چه بالا پرواز می‌کنی!
  • تو وارث یک تاریخی
  • فاوست – گوته
  • کفر و ایمان چه به هم نزدیک است…
  • درباره فیلم The Father
  • رنج بازگشت
  • واحه‌ای در لحظه – داریوش شایگان

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • دکتر محمودی فر در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • شهلا صفائی در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • شادي در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • امید هیچ معجزی ز مرده نیست.. | کوچ - شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • شهلا صفائی در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • یلدا در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • محسن در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.