امروز داشتم فکر میکردم وقتی بمیرم چی میشه؟
بعد تنها جوابی که دادم این بود که:
کاش می شد کتابامو با خودم می بردم.
اونجا هرجا و هرشکل که باشه، بدون “کتاب” خیلی بی خاصیته و حوصله م سر میره!
حوری و پری هم اگه مدام دور آدم بپلکن و اوقاتی رو صرف تعمق و کتاب خوندن نکنن بهشتم جهنم میشه.
.
پی نوشت: مطمئنا اگه بنیامین اینارو میخوند حاضر میشد بره جهنم:))
عکسی که گذاشتم نشر چشمه ی کوروش هست. یکی از دوست داشتنی ترین و آرامش بخش ترین جاها برای من.