کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…

10 بهمن 1401
هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…

ـــ هر دو بر این باورند

که حسی ناگهانی آن‌ها را به هم پیوند داده…

 

چنین اطمینانی زیباست،

اما تردید زیباتر است.

 

چون قبلا هم‌دیگر را نمی‌شناختند،

گمان می‌بردند هرگز چیزی میان آن‌ها نبوده.

 

اما نظر خیابان‌ها، پله‌ها و راهروهایی

که آن دو می‌توانسته‌اند از سال‌ها پیش

از کنار هم گذشته باشند، در این باره چیست؟

 

دوست داشتم از آن‌ها بپرسم

آیا به یاد نمی‌آورند

شاید درون دری چرخان

زمانی روبروی هم؟

یک ببخشید در ازدحام مردم؟

یک صدای اشتباه گرفته‌اید در گوشی تلفن؟

 

 

ـــ ولی پاسخ‌شان را می‌دانم.

ـــ نه، چیزی به یاد نمی‌آورند.

 

بسیار شگفت‌زده می‌شدند

اگر می‌دانستند، که دیگر مدت‌هاست

بازیچه‌ای در دست اتفاق بوده‌اند.

 

هنوز کاملا آماده نشده

که برای آن‌ها تبدیل به سرنوشتی شود،

آن‌ها را به هم نزدیک می‌کرد دور می‌کرد،

جلو راهشان را می‌گرفت

و خنده شیطانی‌اش را فرو می‌خورد و

کنار می‌جهید.

 

علائم و نشانه‌هایی بوده

هر چند ناخوانا.

شاید سه سال پیش

یا سه‌شنبه گذشته

برگ درختی از شانهٔ یکی‌شان

به شانهٔ دیگری پرواز کرده؟

چیزی بوده که یکی آن را گم کرده

دیگری آن را یافته و برداشته.

از کجا معلوم توپی در بوته‌های کودکی نبوده باشد؟

دستگیره‌ها و زنگ درهایی بوده

که یکی‌شان لمس کرده و در فاصله‌ای کوتاه آن دیگری.

چمدان‌هایی کنار هم در انبار.

شاید یک شب هر دو یک خواب را دیده باشند،

که بلافاصله بعد از بیدار شدن محو شده.

 

 

بالأخره هر آغازی

فقط ادامه‌ای‌ست

و کتاب حوادث

همیشه از نیمه آن باز می‌شود…

 

 

ویسواوا شیمبورسکا

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برای تصویر این پست، عکسی از فیلم «قرمز» کیشلوفسکی را انتخاب کردم که گفته می‌شود با الهام از این شعر ساخته شده است.

۰ نظر
5
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
نوشته بعدی
تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ

30 مهر 1398

بهشت من

18 بهمن 1395

کوچ تو،اوج ریاضتم بود…

5 بهمن 1395

تو نیز روزی لاشه‌ای گندیده خواهی شد…

23 شهریور 1401

آیا ما مغزی اجتماعی داریم؟

25 فروردین 1399

تکرار بی امانِ رفتن و هرگز نرسیدن

6 اسفند 1395

فردا نوبت کدام تماشاچی‌ست؟

14 آبان 1401

یا باید زیست و یا به زیستن اندیشید!

13 اردیبهشت 1397

آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

22 اسفند 1396

تو وارث یک تاریخی

27 آذر 1400

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۳)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • بگذار برخیزد مردمِ بی‌لبخند
  • هنر در عصر ظلمت

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • صادق در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در مسافر
  • صادق در مسافر

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.