چیزی به اسم “رهایی”

انتخاب چنین افرادی برای همراهی در ادامه ی مسیر زندگی “بسیار دشوار” است .چون عموماً بازیگران خوبی هستیم، با نقاب هایی بعضاً روشنفکرانه،
که هدفمان ارضای کنجکاوی و نیازهای سطحی ست.

و خواسته یا ناخواسته، رویاهای کسی که دوستش را داریم را تباه میکنیم.
عادت داریم به محض نزدیک شدن، این حق را به خود بدهیم که [userpro_private]به جای او تصمیم بگیریم.
و به بهانه ی حمایت یا هر توجیه دیگری جلوی عصیانش را بگیریم.
و پرنده ی آزاد و شاداب سابق را، اسیر و منزوی گوشه ی قفس ذهنمان زندانی کنیم.

.
کاش یاد بگیریم برای تغییر کسی تلاش نکنیم و هیچ کس را با مدل ذهنی خود قضاوت نکنیم.
یاد بگیریم هرکسی حق دارد آنگونه که میخواهد زندگی کند.

.
به گمانِ من ، معنای رهایی همین است.

[/userpro_private]