کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

برای پرستو_ به بهانه ی زادروزش

18 اردیبهشت 1396
برای پرستو_ به بهانه ی زادروزش

هشتاد ماهه شدیم.

“هفت سال” از اولین روزی که سر کلاست نشستم و تو مرا میان ازدحام آدم ها و حرف ها و رنگ ها، گوشه ای خلوت دیدی و از ورطه ی یأس و طوفانی که در افکارم به پا شده بود بیرون کشیدی.

در انبوه آنان که تمام تلاششان برای “نشدن” بود، برای گم بودن و گمنام ماندن من.

همان ها که پیش از تو، مرا از ریشه های تازه به ثمر نشسته ام ، بی رحمانه جدا کرده بودند.

مثل تمام آدم هایی که زندگی را، به مثابه ی[userpro_private] فریبی از پیش ساخته شده، در من درونی کردند، و مرا، غلتیده بر پلکانی از رنج و تردید، بی آنکه سکوتم را باور کنند، رها ساختند.

و تو از همان آغاز ، پایان یک هراس مطلق شدی.

با صلابتی ستودنی از عمق نگاهت، دستانِ روحِ بر خاک افتاده ام را گرفتی، و وادارم ساختی تا با عریان ترین شکلِ دردها و و رنج هایم، چشم در چشم، روبرو شوم.

درست همان لحظه ، که تمام خدایان خودساخته ی تاریخ هم، صدای فریادهای در سینه حبس شده ی بندگانشان را نمی شوند.

و آنجا بود که می شد ، “رهایی” را، رهایی از اسارت زخم های بر روح مانده را، همچون احساسی ممکن شده بازشناخت، و از بار سنگین معنایی اش، نهراسید.

با بت وارگی درونی ات، به من آموختی که انسان، در غایتِ به زانو در آمدگی اش است، که خود را باز می شناسد.

آموختی که امن ترین پناهگاه برای اشک ها و بغض های انسان، آغوش گرم “خویشتن” است.

آموختی که تنهایی ، یگانه میراثی است که زندگی برای آدم هایش به یادگار خواهد گذاشت.

تنهاییِ وجودی ، از جنس تنهایی های سال های دور من ، که هرچه به آدم ها نزدیک تر می شود، باز هم شکافی ست پر نشدنی.

دست آخر است که می آموزد برای این تراژدی، “معنا”یی بسازد، تا به زندگی بازگردد. چیزی که پیش از تو، و بدون تو ممکن نبود.

هشتاد ماهه شدیم
در آغاز بهارِ چهل و دوم تو
بیا و برایم بگو
از امروز دیگر تردید نداری
که جسارت فریاد این ناگفته های سال های باهم بودن ماست
که قصه من و تو را در مرزی مشترک، بهم پیوند می دهد.

 

پی نوشت: هفت، برای من عدد ارزشمندی ست و امروز به سالهای این دوستی، پیوند خورده. هفت سال برایم بهترین معلم و دوست و همراه بودی، هرچند می دانم این واژه ها در عین تقدسشان، برای توصیف تو عاجزند. این را تمام کسانی که فقط ساعتی سر کلاست بنشینند به خوبی می فهمند.

تولدت بر من مبارک. میدانم که توام چون من مرز را باور نداری، و می دانی با اینکه کیلومترها دورم، به قدر یک لحظه لبخند تو ، قلبم خواهد خندید.

[/userpro_private]

۱ نظر
0
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
تاسیان _ هوشنگ ابتهاج
نوشته بعدی
پس از مرگم، پرنده خواهم شد…

۱ نظر

somaye ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۹ ب٫ظ

تولدتون مبارک استاد عزیزم
کاش خدا هزارتا مثل شما آفریده بود:)
مرسی شهلا عالی نوشتی.دلتنگ کلاسهای استاد شدم

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

علاج یأس با فهم درمیانگی

15 اسفند 1401

دلم یک شیرجه عمیق می خواهد

20 آبان 1398

استعداد ذاتی چقدر مهمه توی رشد ما آدما؟

26 اسفند 1398

رابطه ی نامبارک مرید و مرادی

9 بهمن 1395

پیمان‌نامه حقوق کودک

26 مهر 1401

همان احساسِ آشنای قدیمی

24 دی 1395

مرهم داغ دل امیدوار من کجاست؟

14 شهریور 1397

در پشتِ این نقاب مدرن، چه می گذرد؟

11 تیر 1396

در باب رمانتیسیزم – قسمت اول

14 آبان 1397

اگه قصه‌ای برای گفتن نداری برای چی زنده‌ای؟

24 اسفند 1398

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۵)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است

دیدگاه ها

  • دامون در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • صادق در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ | کوچ - شهلا صفائی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • ابی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در علاج یأس با فهم درمیانگی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.