کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

برای آیندگان

1 اردیبهشت 1399
برای آیندگان

برخورد غیرمنتظره‌ی من با این جهان،

زخمی بر روحم به جای گذاشت

که هیچ‌گاه التیام نیافت.

این زخم، یادبودی‌ است که احتمالا

در رفتنِ غیرمنتظره‌ام از این دنیا،

برجای خواهم گذاشت…

 


 

 

پی‌نوشت: برای آیندگانی که در همین شب‌های بی‌خوابی، در عمق هیاهوی سکوت، زندگی اصلی‌شان، برای یک تسلسل باطل دیگر، آغاز می‌شود.

پاییز ۱۳۹۶

 

۴ نظر
15
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
امید هیچ معجزی ز مرده نیست..
نوشته بعدی
تعریف تفکر نقادانه

۴ نظر

صادق ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰:۱۷ ق٫ظ

چه شعر عمیقی حیف که آدم برای این شعر های عمیق باید روحش رو عمیقأ خراش بندازه

پاسخ
شهلا صفائی ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۹:۲۳ ق٫ظ

صادق عزیز…🙏🌻

پاسخ
ابی ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۴:۴۸ ب٫ظ

دیروز یه لغت آلمانی یاد گرفتم که میخوام با شما به اشتراک بزارم.
جهان‌رنجوری یا درد جهان ( Weltschmerz) اصطلاحی است که ‏مفهومی در ادبیات آلمانی.
حالتی که فرد با فهم جهان فیزیکی متوجه می‌شه امکان رسیدن به آنچه می‌طلبه، نداره. رنجی حاصل از درک اینکه وضعیت جهان تو رو به مراد دلت نخواهد رساند.

پاسخ
شهلا صفائی ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۹:۲۲ ق٫ظ

هرچند نمی‌تونم تلفظش کنم(!) ولی چقدر به‌نظرم به جا اومد این مفهوم.
ممنونم ابی 🌻

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

آه از آن رفتگان بی‌برگشت

26 فروردین 1399

سمبلیسم مو و مفهوم قدرتمند زن، زندگی، آزادی

16 مهر 1401

در باب رمانتیسیزم – قسمت دوم

16 آبان 1397

عقل و جنون

3 بهمن 1398

در خانه ‌ای قدیمی نشسته‌ام و…

31 خرداد 1398

این صبر که من می‌کنم…

6 شهریور 1401

می دویدم … میان گندمزاری بی انتها

28 اسفند 1396

دوستی با آدم های بزرگ، بزرگت میکند.

11 شهریور 1396

رابطه ی نامبارک مرید و مرادی

9 بهمن 1395

قضاوت، نوعی خودافشایی ست.

31 فروردین 1396

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۲)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۷)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • ماجرای سفر من و زوربا
  • پیشرفت، فرایندی دیالکتیکی است؟
  • هوای قریه بارانی‌ست
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز

دیدگاه ها

  • صادق در ماجرای سفر من و زوربا
  • دامون در ماجرای سفر من و زوربا
  • رها در ماجرای سفر من و زوربا
  • حجت در ماجرای سفر من و زوربا
  • Paras2 در ماجرای سفر من و زوربا
  • زهرا در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • محمد در پیشرفت، فرایندی دیالکتیکی است؟
  • محمود جالینوسی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • ستار فلاح در سه هزار و پانصد قدم- احوالات
  • شکیب داودی در تاسیان _ هوشنگ ابتهاج

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.