کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

در باب اهمیت آموزش (١)

۲ تیر ۱۳۹۶
در باب اهمیت آموزش (١)

ما امروز هرکدام به سهم خود، میتوانیم در ساختن جامعه ای نقش داشته باشیم که مردمش، نیاز نداشته باشند که دستان خود را در حال تضرع و التماس دراز کنند؛
این دست ها باید تبدیل به دستانی شوند که کار می کنند و با کار کردن، جهان خود را می سازند.

تا زمانی که اجازه دهیم عده ای با نقاب های دروغینِ نیکوکاری، سخاوتی کاذب را به نمایش بگذارند، نظم اجتماعی عادلانه برقرار نخواهد شد.

و هیچ کس جز همین مردم به ضرورتِ “آزادی” آگاه نیستند.

آزاد شدن از بندِ بخشش های مأیوس کننده.

آزاد شدن از استبداد کسانی که همیشه آنان را اینگونه سربزیر و مطیع میخواهد و از هشیاری شان می ترسد.

.
سهم من و تو برای آگاهی مردممان از مسیر آموزش میگذرد.

ولی نه آموزشی که خود را مالکِ بر حقِ مردم و اندیشه و تاریخ و آینده اش می داند و بصورت اجبار، اطاعتِ بی چون و چرا را به او دیکته و ترس از اختیار و انتخاب و تصمیم گیری را به او تحمیل می کند.

بلکه آموزشی که بر واقعیت استوار است ؛واقعیاتی که آدمی را به “تفکر نقادانه” وامیدارد و راه آزادی اش را هموار میکند.
آموزه هایی که پاسخگوی نیاز زندگی انسان و برآورنده ی خواسته های اوست.

 

۰ نظر
0
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
خوشبختی همینجاست؛ روی شانه ی تو!
نوشته بعدی
در بابِ اهمیت آموزش (٢)

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

باز هم بهار را به من هدیه دادی

۲۹ اسفند ۱۳۹۵

روزی که فهمیدم وسواس فکری دارم

۷ آبان ۱۳۹۸

تلاش کن و امیدوار باش

۱۵ شهریور ۱۳۹۷

شماها خیلی قهرمانید

۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷

رنج بازگشت

۱۷ شهریور ۱۴۰۰

و‌من آن روز را انتظار می‌کشم…

۱۵ اسفند ۱۳۹۶

گرگ‌ها و سگ‌ها

۱۶ فروردین ۱۳۹۹

اولین روز از آخرین سال این قرن

۱ فروردین ۱۳۹۹

مهارت تحمل ابهام

۱۲ فروردین ۱۳۹۹

درباره‌ی کووید۱۹ و جهان پساکرونا

۶ فروردین ۱۳۹۹

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کارنامه (۱۳)
  • کافه کتاب (۶۴)
  • گفتگوها (۳)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۵۵)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • شب‌های روشن – داستایفسکی
  • نخبه به مثابه فیلسوف تناقض‌ها
  • شاید امروز،‌ پایانش باشد…
  • با این‌همه، چه بلند چه بالا پرواز می‌کنی!
  • تو وارث یک تاریخی
  • فاوست – گوته
  • کفر و ایمان چه به هم نزدیک است…
  • درباره فیلم The Father
  • رنج بازگشت
  • واحه‌ای در لحظه – داریوش شایگان

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • دکتر محمودی فر در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • شهلا صفائی در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • شادي در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • امید هیچ معجزی ز مرده نیست.. | کوچ - شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • شهلا صفائی در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • یلدا در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • محسن در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.