کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

به بهانهٔ ۸مارس_روز جهانی زن

۱۷ اسفند ۱۳۹۶
به بهانهٔ ۸مارس_روز جهانی زن

زیباترین زن زندگیم را امروز دیدم…

با او قرارى در خیابانى داشتم و وقتى که نشست، وقتى که انحناهاى طبیعى تنش نیمکت سنگى را مثل رودى آرام لمس کردند، با چشمهاى کنجکاوش نگاهم کرد.

بى مضایقه “زن” بود. پیکرى رنسانسى و فربه داشت و این ناهمخوانیش با جریان روز، جذابش می‌کرد.

کتاب خوانده و دانا، قشنگ حرف می‌زد و صلحى با جهان داشت. او هیچ شبیه عکس‌هاى روى مجله‌های مد نبود. چیزى بود که دوست داشت باشد.

دوست داشت در قهوه‌اش شکر زیاد بریزد و سالادش را با نمک بخورد. زیر چانه‌اش چروک هایى ریز داشت و در تمام آن مدت، شکم بعد از زایمان بزرگ شده‌اش را مخفى نکرد.

خوب دیده بود و خوب خوانده بود و تبلیغات گسترده “چگونه لاغر شویم” و “چگونه چروک زیر چشم‌ها را مخفى کنیم”، گولش نزده بودند.

او در انتهایى‌ترین روزهاى سى سالگى، پذیرفته بود که هزاربار شکست خورده و نمرده: خودم کردم، خودم! مجموعه زیبایی‌هاى طبیعى انسان.

بعد، راه رفتیم. شاد بود و از خندیدن نمی‌ترسید. بلند می‌خندید و صداى زنانه محکمش می‌پیچید همه جا. “گرتا گاربو” نبود، “مارلنه دیتریش” نبود، “جین فوندا” نبود، “الیزابت تیلور” و “جین سیبرگ” نبود؛

خودش بود. خودش را پیدا کرده بود و همچنان که قدم میزد، سنگ‌هایى را برمی‌داشت که مجسمه بسازد. او، همان زن کمیابی‌ست که از یاد رفته. او همان زنی‌ست که قرن‌هاست کم پیدا شده و جایش را روبوت‌هاى کم هوش گرفته‌اند. او از جایى در همان رنسانس، دیگر تکثیر نشده.

این است که دور از اجتماع ظاهربینى‌هاى مفرط، در جنگل‌هاى خلوت قدم می‌زند و می‌داند که کیست و چه می‌خواهد.

اوست که وزن می‌دهد به جهان.

زیبایی شبیه آن چیز مبالغه آمیزی که ما تصور می‌کنیم نیست…

 

خاطرات سوگواری | رولان بارت

۴ نظر
7
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
پایان سفرهای سرگردانی
نوشته بعدی
احساس خشم نسبت به پدر و مادر

۴ نظر

لیلا خالوزاده ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۱۶ ق٫ظ

احساس خوشبختی میکنم از این که سعادت اشنایی با چنین زنانی را داشته ام ،زنانی در دنیایی که نسخه کپی بودن ارزش است ، خودشان هستند. روز زن بر چنین زنانی مبارک

پاسخ
شهلا صفائی ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۷ ق٫ظ

ممنونم لیلاجان، امروز بر تو هم مبارک که قطعاً در چنین تعریفی می‌گنجی ?

پاسخ
سجاد سلیمانی ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۵ ق٫ظ

زیبایی شبیه آن چیز مبالغه آمیزی که ما تصور می‌کنیم نیست…

زیبایی چیزی است شبیه اصالت، خود واقعی‌اش.

ما به تصویری واقعی از خودمان نیازمندیم، مرد و زن هم ندارد.

پاسخ
شهلا صفائی ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۵۱ ق٫ظ

اصیل بودن و همرنگ نشدن در این دنیای نقاب‌ها، کار دشواری‌ست ولی غیرممکن نیست. من زندگیم در مقطعی فقط با یک جمله زیرو رو شد:
Imposible is impossible

و بعدش بیشتر به خودم نزدیک شدم. این رو برای تو بالاخص و دیگر دوستانم آرزو دارم.

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

روزی که فهمیدم وسواس فکری دارم

۷ آبان ۱۳۹۸

رویاها باید به مقصد برسند

۲۱ تیر ۱۳۹۷

هر انسانی که نمی توانم دوستش بدارم ..

۱۷ دی ۱۳۹۵

قناعت

۶ تیر ۱۳۹۵

داستان ها با هویت و معنای زندگی ما...

۱۵ آبان ۱۳۹۸

کم‌ترین تحریری از یک آرزو این است…

۲۶ مرداد ۱۳۹۹

وقتی دونده بودم

۷ اسفند ۱۳۹۶

در بابِ اهمیت آموزش (٢)

۶ تیر ۱۳۹۶

یه گوسفند متمدّن !

۱۸ دی ۱۳۹۵

جلوگیری از قطع درختان جنگل در کتابفروشی؟!

۱۷ فروردین ۱۳۹۶

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کارنامه (۱۳)
  • کافه کتاب (۶۴)
  • گفتگوها (۳)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۵۵)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • شب‌های روشن – داستایفسکی
  • نخبه به مثابه فیلسوف تناقض‌ها
  • شاید امروز،‌ پایانش باشد…
  • با این‌همه، چه بلند چه بالا پرواز می‌کنی!
  • تو وارث یک تاریخی
  • فاوست – گوته
  • کفر و ایمان چه به هم نزدیک است…
  • درباره فیلم The Father
  • رنج بازگشت
  • واحه‌ای در لحظه – داریوش شایگان

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • دکتر محمودی فر در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • شهلا صفائی در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • شادي در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • امید هیچ معجزی ز مرده نیست.. | کوچ - شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • شهلا صفائی در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • یلدا در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • محسن در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.