کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

به بهانهٔ ۸مارس_روز جهانی زن

۱۷ اسفند ۱۳۹۶
به بهانهٔ ۸مارس_روز جهانی زن

زیباترین زن زندگیم را امروز دیدم…

با او قرارى در خیابانى داشتم و وقتى که نشست، وقتى که انحناهاى طبیعى تنش نیمکت سنگى را مثل رودى آرام لمس کردند، با چشمهاى کنجکاوش نگاهم کرد.

بى مضایقه “زن” بود. پیکرى رنسانسى و فربه داشت و این ناهمخوانیش با جریان روز، جذابش می‌کرد.

کتاب خوانده و دانا، قشنگ حرف می‌زد و صلحى با جهان داشت. او هیچ شبیه عکس‌هاى روى مجله‌های مد نبود. چیزى بود که دوست داشت باشد.

دوست داشت در قهوه‌اش شکر زیاد بریزد و سالادش را با نمک بخورد. زیر چانه‌اش چروک هایى ریز داشت و در تمام آن مدت، شکم بعد از زایمان بزرگ شده‌اش را مخفى نکرد.

خوب دیده بود و خوب خوانده بود و تبلیغات گسترده “چگونه لاغر شویم” و “چگونه چروک زیر چشم‌ها را مخفى کنیم”، گولش نزده بودند.

او در انتهایى‌ترین روزهاى سى سالگى، پذیرفته بود که هزاربار شکست خورده و نمرده: خودم کردم، خودم! مجموعه زیبایی‌هاى طبیعى انسان.

بعد، راه رفتیم. شاد بود و از خندیدن نمی‌ترسید. بلند می‌خندید و صداى زنانه محکمش می‌پیچید همه جا. “گرتا گاربو” نبود، “مارلنه دیتریش” نبود، “جین فوندا” نبود، “الیزابت تیلور” و “جین سیبرگ” نبود؛

خودش بود. خودش را پیدا کرده بود و همچنان که قدم میزد، سنگ‌هایى را برمی‌داشت که مجسمه بسازد. او، همان زن کمیابی‌ست که از یاد رفته. او همان زنی‌ست که قرن‌هاست کم پیدا شده و جایش را روبوت‌هاى کم هوش گرفته‌اند. او از جایى در همان رنسانس، دیگر تکثیر نشده.

این است که دور از اجتماع ظاهربینى‌هاى مفرط، در جنگل‌هاى خلوت قدم می‌زند و می‌داند که کیست و چه می‌خواهد.

اوست که وزن می‌دهد به جهان.

زیبایی شبیه آن چیز مبالغه آمیزی که ما تصور می‌کنیم نیست…

 

خاطرات سوگواری | رولان بارت

۴ نظر
7
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
پایان سفرهای سرگردانی
نوشته بعدی
احساس خشم نسبت به پدر و مادر

۴ نظر

لیلا خالوزاده ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۱۶ ق٫ظ

احساس خوشبختی میکنم از این که سعادت اشنایی با چنین زنانی را داشته ام ،زنانی در دنیایی که نسخه کپی بودن ارزش است ، خودشان هستند. روز زن بر چنین زنانی مبارک

پاسخ
شهلا صفائی ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۷ ق٫ظ

ممنونم لیلاجان، امروز بر تو هم مبارک که قطعاً در چنین تعریفی می‌گنجی ?

پاسخ
سجاد سلیمانی ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۵ ق٫ظ

زیبایی شبیه آن چیز مبالغه آمیزی که ما تصور می‌کنیم نیست…

زیبایی چیزی است شبیه اصالت، خود واقعی‌اش.

ما به تصویری واقعی از خودمان نیازمندیم، مرد و زن هم ندارد.

پاسخ
شهلا صفائی ۱۷ اسفند ۱۳۹۶ - ۱۱:۵۱ ق٫ظ

اصیل بودن و همرنگ نشدن در این دنیای نقاب‌ها، کار دشواری‌ست ولی غیرممکن نیست. من زندگیم در مقطعی فقط با یک جمله زیرو رو شد:
Imposible is impossible

و بعدش بیشتر به خودم نزدیک شدم. این رو برای تو بالاخص و دیگر دوستانم آرزو دارم.

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

چیزی به اسم “رهایی”

۱۱ بهمن ۱۳۹۵

خدایی که تانگو می‌رقصد

۱۸ بهمن ۱۳۹۸

مراقب روابط خاکستری باشیم

۲۵ خرداد ۱۳۹۵

من از این آدم ها می ترسم…

۲ مرداد ۱۳۹۶

من خودم جهانم را خلق می کنم.

۱۳ اسفند ۱۳۹۵

قناعت

۶ تیر ۱۳۹۵

آیا ما مغزی اجتماعی داریم؟

۲۵ فروردین ۱۳۹۹

در بابِ اهمیت آموزش (۵)

۱۵ تیر ۱۳۹۶

همان احساسِ آشنای قدیمی

۲۴ دی ۱۳۹۵

کم‌ترین تحریری از یک آرزو این است…

۲۶ مرداد ۱۳۹۹

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کافه کتاب (۶۱)
  • گفتگوها (۲)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۴۷)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • همزاد
  • آسمان تو چه رنگ است امروز؟
  • پشت پرده ریاکاری – دن اریلی
  • آواز غم
  • Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
  • جهنم ما دیگران‌اند…
  • پارادوکس زمان – فیلیپ زیمباردو
  • کم‌ترین تحریری از یک آرزو این است…
  • متفکر نقاد چه ویژگی هایی دارد؟ (۷)- اطمینان به عقل

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در شبکه های اجتماعی و فاشیسم مدرن
  • شهلا صفائی در اصیل بودن خوب است یا نه؟
  • شهلا صفائی در آسمان تو چه رنگ است امروز؟
  • شهلا صفائی در Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
  • شهلا صفائی در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • فاطمه در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • شهلا صفائی در در ستایش تنهایی
  • تفکر نقادانه و خلاقانه | کوچ - شهلا صفائی در استعداد ذاتی چقدر مهمه توی رشد ما آدما؟
  • علی یکانی در Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
  • هم‌سکوت در در ستایش تنهایی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.