کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

آواز غم

18 مهر 1399
آواز غم

این دو روز، حرف‌های زیادی در دلم و خاطراتم گذشت ولی سکوت کردم. همیشه در میان هیاهو، گوشه‌ای می‌خزم و در سکوتی ممتد به زندگی می‌اندیشم و آن را زندگی می‌کنم.

غروب جمعه ا‌ست و مثل خیلی اوقات دیگر در این بیست و نه سال، آواز و نی و تار در گوشم می‌پیچد…

غروب جمعه است و غروب جمعه‌ی هشت سال پیش را به خاطرم می‌آورد. شبکه‌های اجتماعی‌ام را این دو روز بسته‌ام. ذهنم تاب و توان هیاهویی بیش از آن‌چه در وجودم می‌گذرد را ندارد و من همواره از رفتارهای رمه‌ای فراری‌ام.

از پنج صبح مشغول خواندن و نوشتنم… آن‌قدر خواندم و نوشتم که هرکسی مرا می‌دید حتما می‌فهمید دارم از چیزی فرار می‌کنم. از صدایی، خاطره‌ای و یا اتفاقی…

هوا رو به تاریکی رفته و صدای باد و آواز درهم تلفیق شده و کتاب «رازهای سرزمین من»، این‌بار مرا به خود می‌خواند تا یادم بیاید نه تنها در تاریخ زندگی من، که در تاریخ کشورم و بر مردمان سرزمینم نیز روزهایی به این تلخی و حتی تلخ‌تر گذشته…

برخی نام‌ها در ذهنم قطاروار می‌گذرند… دوست دارم تصور کنم که یک جای این جهان، یک نقطه‌ای از زمان و مکان، تمام این‌ها هم‌دیگر را ملاقات خواهند کرد و چه شکوهمند بزمی خواهد بود عظمت این هم‌نشینی و دیدار…

دفتر تاسیان را باز می‌کنم.. به آواز غم می‌رسم…

چه کسی بهتر از سایه هم‌نوای این حال من می‌شود؟

«من دیده‌ام بسیار مردانی که خود،‌ میزان شأن آدمی بودند

 وز کبریای روح‌، در میزان شأن آدمی بسیار افزودند.

ــ آری چنین بودند

 آن زنده‌اندیشان که دست مرگ را بر گردن خود، شاخ گل کردند

 و مرگ را از پرتگاه نیستی تا هستی جاوید پُل کردند..»     

 

 


پی‌نوشت: چنان‌چه پیش از این نیز گفته‌ام،(+)

تاسیان یعنی غمِ آمیخته با بیقراری

(تاسیان لهجه گیلکی و به معنی حالتی است که به خاطر نبودن کسی، به انسان دست می‌دهد.)

۱ نظر
12
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
نوشته بعدی
پشت پرده ریاکاری – دن اریلی

۱ نظر

مهدی درویشی ۱۹ مهر ۱۳۹۹ - ۳:۰۴ ق٫ظ

اتفاقا منم دیشب اینستاگرام رو پاک کردم :))
خوشحالم کوچ اپدیت می‌شه، طول هفته اون‌قدر مشغله و دغدغه هست که ذهن انسان فرصت فکر کردن به چیزها و اسم‌های سال‌های قبل رو نداره اما جمعه جبران‌ش می‌کنه.

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

در باب رمانتیسیزم – قسمت دوم

16 آبان 1397

نامه ای به آدم خوبه ماجرا

17 آبان 1398

دلبستگی های کوچک یا ترس های بزرگ؟

29 اسفند 1395

آیا فرار از ابهام و عدم شفافیت، ریشه...

2 آذر 1397

درباره ی تغییر و بالا بردن استانداردها

8 آبان 1398

دنیای دیوونه ها از همه قشنگه

6 دی 1395

بهشت من

18 بهمن 1395

معجزه یا امید؟

9 فروردین 1396

هنر در عصر ظلمت

27 دی 1401

من خودم جهانم را خلق می کنم.

13 اسفند 1395

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۳)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • بگذار برخیزد مردمِ بی‌لبخند
  • هنر در عصر ظلمت

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • صادق در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در مسافر
  • صادق در مسافر

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.