کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

برای آیندگان

۱ اردیبهشت ۱۳۹۹
برای آیندگان

برخورد غیرمنتظره‌ی من با این جهان،

زخمی بر روحم به جای گذاشت

که هیچ‌گاه التیام نیافت.

این زخم، یادبودی‌ است که احتمالا

در رفتنِ غیرمنتظره‌ام از این دنیا،

برجای خواهم گذاشت…

 


 

 

پی‌نوشت: برای آیندگانی که در همین شب‌های بی‌خوابی، در عمق هیاهوی سکوت، زندگی اصلی‌شان، برای یک تسلسل باطل دیگر، آغاز می‌شود.

پاییز ۱۳۹۶

 

۴ نظر
14
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
امید هیچ معجزی ز مرده نیست..
نوشته بعدی
تعریف تفکر نقادانه

۴ نظر

صادق ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰:۱۷ ق٫ظ

چه شعر عمیقی حیف که آدم برای این شعر های عمیق باید روحش رو عمیقأ خراش بندازه

پاسخ
شهلا صفائی ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۹:۲۳ ق٫ظ

صادق عزیز…🙏🌻

پاسخ
ابی ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۴:۴۸ ب٫ظ

دیروز یه لغت آلمانی یاد گرفتم که میخوام با شما به اشتراک بزارم.
جهان‌رنجوری یا درد جهان ( Weltschmerz) اصطلاحی است که ‏مفهومی در ادبیات آلمانی.
حالتی که فرد با فهم جهان فیزیکی متوجه می‌شه امکان رسیدن به آنچه می‌طلبه، نداره. رنجی حاصل از درک اینکه وضعیت جهان تو رو به مراد دلت نخواهد رساند.

پاسخ
شهلا صفائی ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۹:۲۲ ق٫ظ

هرچند نمی‌تونم تلفظش کنم(!) ولی چقدر به‌نظرم به جا اومد این مفهوم.
ممنونم ابی 🌻

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

هر انسانی که نمی توانم دوستش بدارم ..

۱۷ دی ۱۳۹۵

چیزی به اسم “رهایی”

۱۱ بهمن ۱۳۹۵

معجزه یا امید؟

۹ فروردین ۱۳۹۶

در بابِ اهمیت آموزش (٢)

۶ تیر ۱۳۹۶

من عاشق چشمت شدم…

۲۵ اسفند ۱۳۹۵

همان احساسِ آشنای قدیمی

۲۴ دی ۱۳۹۵

من خودم جهانم را خلق می کنم.

۱۳ اسفند ۱۳۹۵

جلوگیری از قطع درختان جنگل در کتابفروشی؟!

۱۷ فروردین ۱۳۹۶

باخت و بُرد، یا بازنده بودن و برنده...

۲۲ دی ۱۳۹۵

اولسبلنگا و ماسال : خاطرهٔ ساعت ها فلو...

۸ اردیبهشت ۱۳۹۷

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کافه کتاب (۶۱)
  • گفتگوها (۲)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۴۷)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • همزاد
  • آسمان تو چه رنگ است امروز؟
  • پشت پرده ریاکاری – دن اریلی
  • آواز غم
  • Mindset (مدل ذهنی) – کارل دوئک
  • جهنم ما دیگران‌اند…
  • پارادوکس زمان – فیلیپ زیمباردو
  • کم‌ترین تحریری از یک آرزو این است…
  • متفکر نقاد چه ویژگی هایی دارد؟ (۷)- اطمینان به عقل

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در در ستایش تنهایی
  • تفکر نقادانه و خلاقانه | کوچ - شهلا صفائی در استعداد ذاتی چقدر مهمه توی رشد ما آدما؟
  • هم‌سکوت در در ستایش تنهایی
  • پارسا در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • سمیه در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • ابی در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • نسیم عرفان در ذهن داستان‌گو و مغز خطاساز ما، واقعیت‌های دنیا را چگونه تحلیل می‌کند؟
  • روانشناسی نفوذ - رابرت چالدینی | کوچ - شهلا صفائی در اثر هاله‌ای (Halo Effect)
  • اثر هاله‌ای (Halo Effect) | کوچ - شهلا صفائی در انواع سوگیری‌های شناختی
  • اثر هاله‌ای (Halo Effect) | کوچ - شهلا صفائی در خطای شناختی چیست و چگونه عمل می‌کند؟

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.