تحقیقی از “ریچارد وایزمن”روانشناس دانشگاه Hartford در مورد خوش شانسی و بد شانسی :
مطالعه برای بررسی چیزی که مردم آن را شانس میخوانند، ده سال قبل شروع شد. میخواستم بدانم چرا بخت و اقبال همیشه در خانه بعضی ها را میزند، اما سایرین از آن محروم می مانند. به عبارت دیگر،
❓ چرا بعضی از مردم خوش شانس و عده دیگر بد شانس هستند؟
آگهی هایی در روزنامه های سراسری چاپ کردم و از افرادی که احساس میکردند خوش شانس یا بد شانس هستند خواستم با من تماس بگیرند.
صدها نفر برای شرکت در مطالعه من داوطلب شدند و در طول سالهای گذشته با آنها مصاحبه کردم، زندگیشان را زیر نظر گرفتم و از آنها خواستم در آزمایشهای من شرکت کنند.
✅ نتایج نشان داد که هرچند این افراد به کلی از این موضوع غافلند، کلید خوش شانسی یا بد شانسی آنها در افکار و کردارشان نهفته است.
برای مثال، فرصت های ظاهراً خوب در زندگی را در نظر بگیرید. افراد خوش شانس مرتباً با چنین فرصت هایی برخورد میکنند، درحالی که افراد بد شانس نه.
با ترتیب دادن یک آزمایش ساده سعی کردم بفهم آیا این مسأله ناشی از توانایی آنها در شناسایی چنین فرصت هایی است یا نه؟
به هر دو گروه افراد خوش شانس و بد شانس روزنامه ای دادم و از آن ها خواستم آن را ورق بزنند و بگویند چند عکس در آن هست.
به طور مخفیانه یک آگهی بزرگ را وسط روزنامه قرار دادم که میگفت: اگر به سرپرست این مطالعه بگویید که این آگهی را دیده اید، ۲۵۰ پوند پاداش خواهید گرفت. این آگهی نیمی از صفحه را پر کرده بود و به حروف بسیار درشت چاپ شده بود. با این که این آگهی کاملا ً خیره کننده بود، افرادی که احساس بد شانسی میکردند عمدتاً آن را ندیدند، درحالی که اغلب افراد خوش شانس متوجه آن شدند.
✅ مطالعه من نشان داد که افراد بد شانس عموماً عصبی تر از افراد خوش شانس هستند و این فشار عصبی، توانایی آنها در توجه به فرصت های غیر منتظره را مختل میکند. در نتیجه، آنها فرصت های غیر منتظره را به خاطر تمرکز بیش از حد بر سایر امور از دست میدهند.
برای مثال وقتی به مهمانی می روند چنان غرق یافتن جفت بی نقصی هستند که فرصت های عالی برای یافتن دوستان خوب را از دست میدهند.
آنها به قصد یافتن مشاغل خاصی روزنامه را ورق میزنند و از دیدن سایر فرصتهای شغلی باز میمانند.
افراد خوش شانس آدمهای راحت تر و بازتری هستند، در نتیجه آنچه را در اطرافشان وجود دارد و نه فقط آنچه را در جستجوی آن ها هستند می بینند.
✅ تحقیقات من در مجموع نشان داد که آدمهای خوش اقبال براساس چهار اصل، برای خود فرصت ایجاد میکنند:
اول) آنها در ایجاد و یافتن فرصتهای مناسب مهارت دارند.
دوم) به قوه شهود گوش میسپارند و براساس آن تصمیمهای مثبت میگیرند.
سوم) به خاطر توقعات مثبت، هر اتفاق نیکی برای آنها رضایت بخش است.
چهارم) نگرش انعطاف پذیر آنها، بدبیاری را به خوش اقبالی بدل میکند.
❓در مراحل نهایی مطالعه، از خود پرسیدم آیا میتوان از این اصول برای خوش شانس کردن مردم استفاده کرد؟
از گروهی از داوطلبان خواستم یک ماه وقت خود را صرف انجام تمرین هایی کنند که برای ایجاد روحیه و رفتار یک آدم خوش شانس در آنها طراحی شده بود. این تمرینها به آنها کمک کرد فرصت های مناسب را دریابند، به قوه شهود تکیه کنند، انتظار داشته باشند بخت به آنها رو کند و در مقابل بدبیاری انعطاف نشان دهند.
یک ماه بعد، داوطلبان بازگشته و تجارب خود را تشریح کردند.
نتایج حیرت انگیز بود:
۲۰ درصد آنها گفتند آدم های شادتری شده اند، از زندگی رضایت بیشتری دارند و شاید مهمتر از هر چیز خوش شانس تر هستند. و بالأخره این که من عامل شانس را کشف کردم.
چند نکته برای کسانی که میخواهند خوش اقبال شوند:
۱- به غریزه باطنی خود گوش کنید، چنین کاری اغلب نتیجه مثبت دارد.
۲- با گشادگی خاطر با تجارب تازه روبرو شوید و عادات روزمره را بشکنید.
۳- هر روز چند دقیقه ای را صرف مرور حوادث مثبت زندگی کنید.
منبع:
پی نوشت: این موضوع دغدغه ی بزرگی برای من بود چون به مفهومی به اسم “شانس” اعتقاد نداشتم به عبارتی دیگر دائماً میگفتم مفهومی به اسم شانس وجود ندارد و در جواب واعظان و کسانیکه مدام آیه ی یأس می خواندند، “بدشانسی” را ناشی از تفکرات و ذهنیاتشان می دانستم و بر آن تأکید داشتم. حال، خوشحالم که میتوان پاسخی علمی برایشان آورد هرچند برخی آدم ها برخلاف حس شکست و غمی که اشاعه میدهند، در درون و پشت نقابشان با این حالات خو گرفتند و از آن لذت می برند و در برخی موارد با گدایی احساس ترحم دیگران اوقات میگذرانند و سودشان در ابراز احساس ضعفشان نهفته است. من همواره این گروه آدم ها را بزدلان سودجو می نامم.
۱ نظر
من جداً خوش شانس بودم روز اول کلاس کنار دست تو نشستم ! خوش شانس تر بودم که حرف زدیم با هم همو دیدیم !