کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم وَ می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست یادداشت‌ها
    • گفتگوها
    • تفکر
    • جهان دیجیتال
    • مغز
    • کارنامه
    • فلسفه‌بافی
    • خودکاوی
    • گاه‌نوشت‌ها
    • نامه به هامون
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

من هرچه ام ، با تو زیباترم …

۲۲ دی ۱۳۹۵
من هرچه ام ، با تو زیباترم …

___ چرا ابریه حال و هوات ؟

.

+++ نمیدونم فقط می دونم اگه بهم میگفتی امروز وقتشه ، بیا بپریم ؛ می گفتم باشه .

.

___ پس بیا بغلم .

.

+++ قراره تو بغلت چشمامو ببندم که نفهمم کی می رسیم پایین ؟

.

___ نه ، قراره توی گوش ت کتاب بخونم تا آروم بشی ، بعدش اگه خواستی با هم می پریم .

.

+++ خیلی دوست دارم اینو ؛ مدت هاست دوست داشتم کسی توی گوشم حرف بزنه و من فقط گوش کنم .

بگه که تمام این سال ها ، تمام این زندگی ، فقط یه شوخی مسخره س . بگه هیچ چیزی واقعی نبود ،

و بگه بعد از اینجا حتماً جای بهتری برای بودن هست . میدونم که همه ی اینا دروغه ، ولی دلم می خواست بشنومش

حتی به دروغ !

.

___ اتفاقاً دروغ نیست . اینکه بعدش جای بهتریه یا نه رو خودمون تعیین می کنیم ؛

ولی اینکه همه چی یه شوخی مسخره بوده ، حق با توئه .

وقتی وارد دنیای فیزیک و کوانتوم شدم ، تمام معادلاتم بهم ریخت ؛ چون فهمیدم خود ” واقعیت ” هم تصور ماست !

و واقعیت نداره ، فقط فکر می کنیم واقعیت داره ! مثل خدا ، مثل زندگی ، مثل مرگ ، مثل بودن و نبودن و خیلی چیزای دیگه .

شاید یه روزی برای من و تو ، تهش کار به تیمارستان برسه . اینکه باور کنیم همه چی توهمه !

ولی راهشو باید پیدا کنیم و بازی کنیم .

.

+++ میشه به نظرت ؟

.

___ با تو آره .

.

+++ چرا انقدر منو برمی گردونی به زندگی ؟

.

___ چون با تو قشنگ تر میشه بازی کرد ، خیلی قشنگ تر . لااقل میشه خندید به همه چی ، بعدش رفت .

الان شبیه این میشه که دنیا برنده شده . من خوشم نمیاد مغلوب هیچی باشم ، هیچی !

و البته مطمئن باش روزی می پرم ، چون مردن به جبر روزگار رو هم مغلوب شدن می دونم .

.

+++ منم باهات می پرم . فقط یه قولی بهم بده . تنهام نذار هیچوقت .

.

___ تنها نیستی ، من هستم و با هم رشد می کنیم حتی در حد جنون ؛

که جنون هم زیبایی و تنهایی قشنگی داره .

.

+++ من از پریدن نمی ترسم ولی از یه چیز دیگه خیلی می ترسم ؛ اینکه کار ناتموم داشته باشم .

.

___ میشه معادلاتو بهم بزنی ؟

تو که می دونی می پری ، تو که می دونی زندگی شوخیه ، چرا کارایی که دوست داری رو نکنی ؟

بر حسب قواعد ، بازی کردن ، ممکنه از ما بازیگرای خوبی بسازه ولی لزوماً لذت بردن از بازی رو بهمون هدیه نمیده .

قواعد رو بهم بزن ، کاری رو بکن که دوست داری ،

من خیلی اینکارو کردم ، شدم عصیانگر ، خیلی از اطرافیانمو از دست دادم ولی کاری که قلبم رو راضی می کرد انجام دادم .

بخاطر کسی قواعد رو نشکن . فقط بخاطر خودت بازی رو بهم بزن .

چون ممکنه بعد از مدتی به این نتیجه برسی که اون آدم نه تنها شبیه تو بلکه شبیه تصورات تو هم نبوده و فقط

توهم بوده و لیاقت این عصیان تو و همراهیت رو نداشته .

ولی وقتی بخاطر خودت بازی کنی ، کسی رو پیدا می کنی که اون،  هم بازی رو به خوبی بلده و هم از دست دادن رو  ،

و ادای بازی کردن در نمیاره در حالیکه زندگیش رو توی مشتش سفت چسبیده باشه .

.

+++ اگه تو نبودی این دنیا و زندگی به هیچ نمی ارزید ، می دونستی اینو ؟

.

 

۰ نظر
1
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
مثل خون در رگ های من_ احمد شاملو
نوشته بعدی
باخت و بُرد، یا بازنده بودن و برنده بودن ؟

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

آدمی چاره ای جز امید ندارد

۱ اسفند ۱۳۹۸

تکرار بی امانِ رفتن و هرگز نرسیدن

۶ اسفند ۱۳۹۵

برای لیلا_ فاصله ی میان دو احساس

۲۱ بهمن ۱۳۹۵

آرام بگیر امشب ، ما هردو پُر از...

۲۲ اسفند ۱۳۹۶

درون خویشتن

۱۵ بهمن ۱۳۹۵

عواطف و احساسات ما

۲۹ تیر ۱۳۹۷

خوش‌بینی غیرواقع‌بینانه و نقدغیرسازنده- ابزار خودفریبی این روزهای...

۸ مرداد ۱۳۹۷

داستان ها با هویت و معنای زندگی ما...

۱۵ آبان ۱۳۹۸

من عاشق چشمت شدم…

۲۵ اسفند ۱۳۹۵

جلوگیری از قطع درختان جنگل در کتابفروشی؟!

۱۷ فروردین ۱۳۹۶

دسته بندی

  • تفکر (۲۵)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • خودکاوی (۴۵)
  • فلسفه‌بافی (۲۴)
  • کارنامه (۱۳)
  • کافه کتاب (۶۴)
  • گفتگوها (۳)
  • مغز (۵)
  • یادداشت‌ها (۱۵۵)
    • نامه به هامون (۱۳)

آخرین نوشته ها

  • شب‌های روشن – داستایفسکی
  • نخبه به مثابه فیلسوف تناقض‌ها
  • شاید امروز،‌ پایانش باشد…
  • با این‌همه، چه بلند چه بالا پرواز می‌کنی!
  • تو وارث یک تاریخی
  • فاوست – گوته
  • کفر و ایمان چه به هم نزدیک است…
  • درباره فیلم The Father
  • رنج بازگشت
  • واحه‌ای در لحظه – داریوش شایگان

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • دکتر محمودی فر در شب‌های روشن – داستایفسکی
  • شهلا صفائی در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • شادي در ارزش ها، خط قرمز و احساس گناه
  • امید هیچ معجزی ز مرده نیست.. | کوچ - شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • شهلا صفائی در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • یلدا در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • محسن در رابطه زبان و اندیشه (ما جهان را چگونه می‌بینیم؟)
  • شهلا صفائی در شب‌های روشن – داستایفسکی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.