کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

در بابِ اهمیت آموزش (۵)

15 تیر 1396
در بابِ اهمیت آموزش (۵)

پیش نوشت: این متن، ادامه ی مطالبی ست که پیش از این در رابطه با آموزش نوشتم. میتوانید از لینک های زیر مطالعه کنید:

در بابِ اهمیت آموزش (١)

در بابِ اهمیت آموزش (٢)

در بابِ اهمیت آموزش (٣)

در بابِ اهمیت آموزش (۴) 

 

 

در قسمت قبل گفتیم که همواره باید بده بستان و گفت و شنودی بین معلم و شاگرد برقرار باشد.

جوهر گفت و گو، “کلمه” است. و چیزی که در دل کلمه نهفته است، “اندیشه” و “عمل” است که پیوسته در برهمکنشی اساسی به سر می برند و نبودِ یکی از آنها، به دیگری بی درنگ آسیب می زند.

وقتی کلمه ای از بُعد عمل محروم می شود، “اندیشه” نیز قربانی می شود و نتیجه ای که حاصل می شود یک گپ پوچ و بیگانه و منفعل است.

همانطور که اگر کلمه از بُعد اندیشه خالی شود، به “عمل گرایی” تغییر ماهیت خواهد داد و امکان یک گفتگوی اصیل را سلب می کند.

کلمه ای اصیل است که قدرت دگرگون سازی واقعیت را داشته باشد.

✔️ گفت و گو نمی تواند بی وجودِ “عشق” ی عمیق به جهان و آدمیان بوجود بیاید.
“عشق”، اساسِ گفت و گو است. اگر من جهان را دوست نداشته باشم، اگر به آدمیان عشق نورزم، نمیتوانم در گفت و گو شرکت کنم.

✔️ از سوی دیگر، گفت و گو بدون “فروتنی” نمیتواند ایجاد شود. اگر یکی از طرفین،از فروتنی بی بهره باشد و خود را برتر بداند گفت و گو از هم خواهد پاشید چرا که توانایی دمخور شدن با مردم را ندارد و وظیفه ی مشترکِ آموختن و عمل کردن روی نخواهد داد.

✔️ علاوه بر این، گفت و گو نیاز به یک “ایمان” قوی به آدمی دارد. ایمان به قدرتِ او در آفریدن و بازآفریدن. ساختن و بازساختن؛ و دگرگون کردن.
بدون این ایمان، گفت و گو، نمایش مسخره ای بیش نیست.

✔️ نتیجه ی گفت و گویی که بر اساس “عشق” و “فروتنی” و “ایمان” شکل میگیرد، “اعتماد”ی متقابل بین طرفین گفت و گوست.
عشق دروغین، فروتنی دروغین و ایمان سست به آدمیان، نمیتواند اعتماد بیافریند.

✔️ گفت و گو بدون “امید” هم شکل نمیگیرد. ناامیدی شکلی از سکوت و گریز از جهان و انکار آن است. در حالیکه امید، هیچ گاه دست روی دست نمیگذارد و منتظر نمی ماند بلکه باعث حرکت و پویایی می شود. یعنی من می جنگم و نتیجه کسب میکنم. من از بازی خارج نمی شوم. من منفعل و غیرمولد و تهی نیستم چون امید دارم.

✔️و در آخر، گفت و گوی اصیل و حقیقی، بدون “تفکر نقادانه” نمی تواند وجود داشته باشد. تفکری که موجب یک همبستگی کامل بین آدمیان و جهان می شود و دوگانگی را از بین می برد.
تفکر نقادانه، واقعیت را بصورت پویا می پذیرد نه بصورت موجودی ایستا و ثابت و بی حرکت. متفکر نقاد، تلاش می کند که واقعیت را دگرگون سازد و به آدمیتِ آدمیان، تداوم ببخشد. در حالیکه برای متفکر ساده دل، انطباق یافتن با “امروز” بهنجار شده است.

پی یر فورتر می گوید:

“دیگر هدف، حذفِ خطرِ گذرا بودن زمان بوسیله ی آویختن در دامنِ فضای تضمین شده نیست؛ بلکه گذرا ساختنِ فضاست. جهان، دیگر در نظر من بصورت فضایی ظاهر نمی شود که باید خود را با حضور سهمگین آن مطابقت دهم، بلکه بصورت مقصدی و محدوده ای به من رخ نشان می دهد که چون روی واقعیتِ حاضر آن کار کنم، تغییر شکل می دهد و شکل تازه ای به خود می گیرد.”

۰ نظر
1
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
در بابِ اهمیت آموزش (۴)
نوشته بعدی
westworld یک فیلمِ معمولی نیست!

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

هیچ

12 بهمن 1395

یار شیرین

15 شهریور 1401

استعداد ذاتی چقدر مهمه توی رشد ما آدما؟

26 اسفند 1398

روز مقدسِ جنون

14 اسفند 1396

من از نزدیک بودن های دور می ترسم.

26 بهمن 1395

آسمان تو چه رنگ است امروز؟

12 آذر 1399

کوچ تو،اوج ریاضتم بود…

5 بهمن 1395

ایکیگای شما در زندگی چیست؟

1 مرداد 1398

یا باید زیست و یا به زیستن اندیشید!

13 اردیبهشت 1397

آن منِ دیگرم …

20 دی 1395

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۲)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۷)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • ماجرای سفر من و زوربا
  • پیشرفت، فرایندی دیالکتیکی است؟
  • هوای قریه بارانی‌ست
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز

دیدگاه ها

  • صادق در ماجرای سفر من و زوربا
  • دامون در ماجرای سفر من و زوربا
  • رها در ماجرای سفر من و زوربا
  • حجت در ماجرای سفر من و زوربا
  • Paras2 در ماجرای سفر من و زوربا
  • زهرا در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • محمد در پیشرفت، فرایندی دیالکتیکی است؟
  • محمود جالینوسی در آه از آن رفتگان بی‌برگشت
  • ستار فلاح در سه هزار و پانصد قدم- احوالات
  • شکیب داودی در تاسیان _ هوشنگ ابتهاج

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.