کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

رد پای تو به وقت دلتنگی

13 بهمن 1395
رد پای تو به وقت دلتنگی

گاهی گمان میکنم از آنچه در این سالها خوانده ام چیزی در خاطرم نمانده که هنوز اسیر فریبِ زمان و روز و شب و حتی همین برفی که از پنجره ی روبرو می بارد و مرا به قعر روزهای دور پرت میکند باقی مانده ام. همین برفی که خیلی چیزها را به یادم می آورد و دلم را آتش می زند و گویی تمام خانه، سفیدپوشِ  مردادِ تنم می شود.
پر از تناقضِ  بودنم، از طرفی به کیفیت روزهایی که می گذرد و دقایقی که به عمرم می افزاید می اندیشم و از طرفی به این فکر که اگر زاده نشده بودم چه؟
برخلاف خیلی از باورها، من اعتقادی به پاک کردن گذشته و یا حتی بخشی از آن ندارم. پاک کردن گذشته برای درد نکشیدن، یعنی تکرار رنج آور همان روزها دوباره و دوباره و دوباره. پس چه خوب است که یکبار آن را تجربه کنم نه بیشتر.
شبیه زخمی دهان گشوده ام که جایش تا ابد روی صورتم باقی می ماند ولی دیگران وقتی تصویرم را می بینند گمان می کنند شادم و می خندم!
اگر بودی و این نق زدن های مرا می شنیدی بی تردید می گفتی: به دیگران کاری نداشته باش، من می فهمم چه می گویی
و من میگفتم: همین کافی ست.

.
ببین چه برفی می بارد؟
دلتنگی وقتی سر می رسد و گریبان ما را می گیرد
نه الکل سودی دارد نه سیگار و پیاده روی های طولانی..
نه صدای کسی را می شنوی و نه دلت با هیچ موسیقی ای آرام می گیرد.
حتی گاهی دلت “او” را هم نمی خواهد،
این چنین است که به فکر جهان های موازی میفتی مگر در خیالت او را دوباره همانگونه که می شناختی ملاقات کنی نه آنگونه که رفت.

حال تو نیستی و تمام خیابان های شهر به من دهن کجی می کنند.
و مرا دست می اندازند!
گویا تقدیر همان پرگاری ام که روزها در موردش صحبت می کردیم.

“عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی/ عشق داند که در این دایره سرگردانند”

.
پی نوشت: نمی دانم برایت گفته بودم یا نه ،
جهان بی من و تو، به راه خویش می رود.
چه باشیم چه نباشیم، و چه اینکه فراموش کرده باشی توام جهان من بودی که بی من رفتی.

 

۱ نظر
1
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
هیچ
نوشته بعدی
هر از گاهی باورهایمان را ویرایش کنیم.

۱ نظر

لیلا خالوزاده ۱۳ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۱:۱۱ ب٫ظ

رفته ام تا به تو عادت نکند دنیایم
این مدل رفتن من، مُردنِ تدریجی بود

رضوان تدین

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

فاصله گرفتن لزوماً به معنای انزوا طلبی نیست.

14 فروردین 1396

ما را به سخت‌جانی خود،‌ این گمان نبود!

16 دی 1398

تو وارث یک تاریخی

27 آذر 1400

مسافر

12 اسفند 1401

کوله باری از امّاها و چراها…

28 مرداد 1396

سه هزار و پانصد قدم- احوالات

16 دی 1401

به لذت همین لحظه_ برای شیوا

19 اسفند 1395

کرونا ویروس و زندان استنفورد

2 فروردین 1399

یا باید زیست و یا به زیستن اندیشید!

13 اردیبهشت 1397

در بابِ اهمیتِ آموزش (٣)

9 تیر 1396

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۵)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است

دیدگاه ها

  • دامون در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • صادق در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ | کوچ - شهلا صفائی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • ابی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در علاج یأس با فهم درمیانگی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.