کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

هنر همدلی کردن

3 اردیبهشت 1396
هنر همدلی کردن

چقدر تلاش می کنیم احساسات طرف مقابل را بشناسیم و درک کنیم؟

چندبار تا حالا در روابطمان بجای تخلیه ی احساساتمان (اعم از خشم، عقده ی صحبت کردن بدونِ شنیدن، سرزنش یا نصیحت کردن بدونِ دیدن)، خودمان را جای طرف مقابل گذاشته ایم؟

تا حالا شده به این فکر کنیم طرف مقابل ما، چه گذشته ای پشت سر گذاشته که امروز چنین احساسی دارد یا چنین تصمیمی می گیرد؟ یا فقط رویداد و اتفاق آن مقطع را دیده ایم؟

و چندبار در خلوت خود به سوالات بالا و پرسش هایی از این دست فکر کرده ایم؟

هنر همدلی کردن، همانطور که پیش از این هم مطالبی در موردش نوشتم،

( مرز بین همدلی یا همدردی کجاست؟ 

معجزه یا امید؟ )

بخش بزرگی از هوش هیجانی است که بسیاری از مباحث و آموزش ها حول این موضوع: “همدلی” یا Empathy و یا تفاوتش با Sympathy می چرخد.

 

✅ برای همدلی کردن نیاز است مسئله را از نگاه طرف مقابل ببینیم و سعی کنیم در دل داستان قرار بگیریم. وقتی خود را در آن وضعیت و موقعیت قرار می دهیم دشوار است که تنها به دنبال ارائه ی راهکارهای عجولانه مان باشیم و سعی کنیم آنچه در کتاب ها خوانده یا از اطراف شنیده ایم را در یک پکیج زیبا،به خوردِ مخاطب دهیم و در دل احساس فرهیختگی کنیم! دیگر نمیتوان مسئله را سرسری رد کرد و فقط چون به آن فرد احساس دِین می کنیم، حالایا دوستمان است یا اعضای خانواده یا همنوع ماست و نمیتوانیم بی تفاوت از کنارش عبور کنیم، بر حسب وظیفه، نمایش همدلی راه بیندازیم. مطمئن باشید او پیش از ما این حس وظیفه بودن و نه همدل بودن را درک کرده و حسش خراب تر هم شده حتی اگر به روی خود نیاورد.

✅ زمانی می توانیم ادعا کنیم هنر همدلی کردن داریم که شنونده ی خوبی باشیم و مسئله را از نگاه طرف مقابل ببینیم و این احساس را به او بدهیم که دقیقاً کنارش هستیم نه روبرویش در جایگاه یک روانشناس و مشاور و موعظه دهنده.


“گاهی اوقات، من انتخاب نمی کنم که پیش تو بیایم تا تو با من همدلی کنی،
من ناچارم پیش تو بیایم.
حالا این ناچار بودن می تواند از سر دلخوری باشد یا تنهایی یا هر دلیل دیگر. ولی بازهم این مسیر به تو ختم شده. و تو باید بتوانی این احساس مرا بشناسی و درک کنی. نه اینکه دنبال حل و فصل ماجرای خودت هم باشی و زخمی عمیق تر از آنچه هست ایجاد کنی. “

✅ سعی کنیم بفهمیم و درک کنیم چرا طرف مقابل به سراغ من آمده و اینکه از من چه می خواهد؟ فقط شنونده باشم؟ دنبال راهکار است؟ همراه می خواهد؟ شانه ای برای گریه ها و غم هایش میخواهد؟ شریکی برای شادی ها و موفقیت هایش می خواهد؟ چه کار کنم که حس بهتری از آنچه می خواهد به او بدهم؟

✅ داستان و سرگذشت من مانند اثر انگشتم با هرکسی در این دنیا متفاوت است. به همدیگر حق بدهیم اگر هردو یک گل را زیبا نبینیم یک صدا را نپسندیم یک مزه، باب میلمان نباشد، آنچه تو دوست داری مرا منزجر کند و آنچه من می پسندم تو را فراری دهد. آنچه بر من و تو گذشته هیچگاه یکسان نبوده و آگاهی از این موضوع می تواند بهتر به ما در درک یکدیگر و همدلی کردن کمک کند.

و هنر بزرگ همدلی در این است که با وجود تمام این تفاوت ها، همدیگر را ببینیم و بشنویم و درک کنیم. گاهی من با عینک تو دنیا را ببینم و با کفش های تو، تمام این ناهمواری ها را قدم بزنم و گاهی تو.

 

۰ نظر
0
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
وانمود کردن را خوب می دانیم یا بد؟
نوشته بعدی
الان نه؛ بعداً !

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

علاج یأس با فهم درمیانگی

15 اسفند 1401

تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز

19 بهمن 1401

پایان سفرهای سرگردانی

16 اسفند 1396

نخبه به مثابه فیلسوف تناقض‌ها

9 بهمن 1400

در بابِ اهمیت آموزش (۵)

15 تیر 1396

دوست دارم «خودم» را زندگی کنم …

22 فروردین 1397

جلوگیری از قطع درختان جنگل در کتابفروشی؟!

17 فروردین 1396

هدف گذاری

30 آبان 1397

در خانه ‌ای قدیمی نشسته‌ام و…

31 خرداد 1398

من از نزدیک بودن های دور می ترسم.

26 بهمن 1395

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۵)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است

دیدگاه ها

  • دامون در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • صادق در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ | کوچ - شهلا صفائی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • ابی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • صادق در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • دامون در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • شهلا صفائی در علاج یأس با فهم درمیانگی
  • ابی در علاج یأس با فهم درمیانگی

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.