کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
یادداشت‌ها

روحیه ی پرسش گری کودکیمان کو؟

5 شهریور 1396
روحیه ی پرسش گری کودکیمان کو؟

امروز باز هم به کودکان فکر میکردم و به کودکی ام.

پیش خود گفتم کودکان ما به نوعی فیلسوف اند در قد و قامت کوچک.

دیدن و اندیشیدن و پرسش هایشان بسیار مایه ی فلسفی دارد.

چرا شب، سیاه است؟

چرا به این رنگ می گویی سبز و نمی گویی قرمز؟

چرا ما روی دست هایمان راه نمی رویم؟

چرا اسب چهارپا دارد؟

اگر ما چهارپا داشتیم و آنها دوتا، چه میشد؟

بعد به این فکر کردم که ما هم زمانی از این دست سوال ها زیاد می پرسیدیم

ولی از یک جایی به بعد ساکت شدیم.

نگاه می کردیم، می اندیشیدیم

ولی دیگر نمی پرسیدیم.

ما با فلسفه آغاز کردیم و با مذهب، پرسشگری را کنار گذاشتیم.

چرا که مذهب عموماً پاسخ نهایی تمام پرسش ها را آماده داشت و

ما دیگر نباید می پرسیدیم!

ما فیلسوف های کوچکی بودیم که با جبر مذهب، به دار آویخته شدیم.

۱ نظر
1
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
دنیای بعد از تو
نوشته بعدی
چگونه می توان تمرکز را کسب و آن را تقویت نمود؟ (قسمت اول)

۱ نظر

احسان ۶ آذر ۱۳۹۹ - ۴:۲۴ ق٫ظ

بازم می‌تونیم سوال پرسیدن و روحیه‌ی پرسش‌گری‌مون رو دوباره زنده کنیم.
چطوری نورون‌هامون فعالیت می‌کنن؟
اطلاعات چطوری در مغزمون جابجا می‌شن؟
جنس نورون‌ها از چه عناصریه؟
بر چه اساسی حرف می‌زنیم؟

پاسخ

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

ما را به سخت‌جانی خود،‌ این گمان نبود!

16 دی 1398

در انتظار روزی که زندگی واقعی شروع شود

11 آبان 1398

کم خوابی و تصمیمات غیراخلاقی

4 فروردین 1397

شب‌های دشوار

16 تیر 1401

کوچ تو،اوج ریاضتم بود…

5 بهمن 1395

هر انسانی که نمی توانم دوستش بدارم ..

17 دی 1395

زندگی‌های ما داستان و خاطراتمان ساختگی هستند

29 آذر 1398

دنیای دیوونه ها از همه قشنگه

6 دی 1395

هیچ

12 بهمن 1395

میوهٔ ممنوعه

29 خرداد 1397

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۰)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۰۸)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • بگذار برخیزد مردمِ بی‌لبخند
  • هنر در عصر ظلمت
  • نامهٔ روبر دسنوس به یوکی (۱۹۴۴)
  • سفرها قابله‌ی افکارند…
  • پناه بر خیال
  • سه هزار و پانصد قدم- احوالات
  • میعاد در لجن

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • سعيد مولايي در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • صادق در شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • ابی در شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات | کوچ - شهلا صفائی در با این‌همه، چه بلند چه بالا پرواز می‌کنی!
  • شهلا صفائی در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • سعيد مولايي در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • شهلا صفائی در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • سمیه در همیشه همه‌چیز مثل همیشه است
  • ابی در هنر در عصر ظلمت

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.