کم خوابی و تصمیمات غیراخلاقی

پیش نوشت:
همهٔ ما کم‌وبیش با اثرات کم ‌خوابی مثل: بداخلاقی، سردرد،اضافه‌وزن،حواس‌پرتی‌وعدم‌تمرکز،افزایش‌فشارخون و بیماری‌های قلبی،ناتوانی‌یادگیری‌ و مشکلات حافظه و.. آشنا هستیم.

آنچه که برای من در میان محتوای دومقاله‌ای که اخیراً مطالعه کردم قابل توجه بود ارتباط بین کم‌خوابی و تقلب‌کردن؛ کم خوابی‌و قضاوت‌های غیراخلاقی و بطور کلی، کم‌خوابی و تصمیمات غیراخلاقی بود.

 

واقعیت این است که این روزها «کم‌خوابی»، یکی از مشکلات عمده در جوامع انسانی است.

دل مشغولی های بیش از حد انسان‌ها، چندوظیفه‌ای یا به عبارتی multitasking بودن، هدف‌های چالشی، ضرب العجل یا همان deadlineها؛ همگی نیاز دیوانه واری را به کار کردن برای ساعات طولانی در انسان ایجاد کرده اند؛

همین امر، آنان را دچار کم‌خوابی می‌کند که این موضوع می تواند از نظر جسمی و روحی اثرات مخربی برای افراد در پی داشته باشد.

یافتن مصداق‌هایی برای این وضعیت، چندان دشوار نیست:

رزیدنت‌های پزشکی، مکرراً، هر سه شب بالای ۲۰ ساعت کار می کنند.

شرکت‌ها از نیروهایی که ۱۵،۱۶ ساعت در روز کار می کنند تجلیل می‌کنند.

به تعبیری می‌توان گفت: موضوعِ ساعات کاری زیاد، بخش قابل توجهی از شغل ما را تشکیل می‌دهد.

ولی آیا این یک استراتژی درست است؟

تحقیقات نشان می دهد که محرومیت از خواب، فقط نتیجه اش به شناخت و آگاهی ضعیف منجر نمی شود بلکه باعث می شود کارکنان غیراخلاقی عمل کنند.

شناخت انسان، یک سیستم یادگیری پیشرفته است که در آن توابع شناختی بالاتر بر اساس توابع ابتدایی بیشتری ساخته می‌شوند.

به خوبی می شود درک کرد که محرومیت از خواب باعث کاهش عملکرد توابع اولیه مانند «هوشیاری» و «توجه» می شود و این تخریب،

به نوبه خود، توابع شناختی بالاتر مانند «تفکرنوآورانه» و «خود کنترلی» را تضعیف می‌کند.

بنابراین، توانایی‌های شناختی بالقوهٔ تضعیف شده، منجر به خطاهای تصمیم‌گیری و 
انتخاب‌های اخلاقی ضعیف می‌شود.

یک سیستم تصمیم گیری اخلاقی، یک فرایند چند مرحله ای‌ست و ذاتاً آهسته است.

ابتدا باید مسئله اخلاقی را تشخیص دهد، آن را مورد بحث قرار دهد و سپس تصمیم بگیرد.

ازطرف دیگر سیستم تصمیم گیری بصری، سریع، اتوماتیک، بی دردسر، ضمنی و عاطفی ست.

ذهن خسته به دنبال سیستم تصمیم گیری شهودی و سریع است که منجر به کسب و کار ضعیف و انتخاب های غیراخلاقی می شود.

پروفسور کریستوفر بارنز در دانشکده فاستر دانشگاه واشنگتن، آزمایش‌های تجربی برای مطالعه اثر خواب بر روی «آگاهی اخلاقی» انجام داده است.(+)

نتایج تحقیقات وی نشان می دهد که “شرایط سخت مثل ساعات طولانی یا درگیری خانوادگی که باعث اختلال در خواب می شوند نیز ممکن است آگاهی اخلاقی مردم را کاهش دهد.”

از آنجایی که آگاهی اخلاقی، یک پیش شرط لازم برای قضاوت اخلاقی آگاهانه است که
 به تصمیم اخلاقی منجرمی شود، اختلال آن می تواند منجر به انتخاب غیراخلاقی یا تقلب شود.

منبع عکس: (+)

چگونه بی‌خوابی روی دیدگاه ما نسبت به «درست» و «غلط» تأثیر می‌گذارد؟

مطالعات نشان می‌هد اختلال در خواب حتی به میزان خیلی کم، می‌تواند توانایی ما در رفتار اخلاقی را تحت‌تأثیر قرار دهد و‌ کم‌خوابی در وهلهٔ نخست، باعث می‌شود که فرد، دچار معضل اخلاقی گردد.

“مقاله دیگری از بارنز و همکارانش در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که خواب‌ضعیف، منجر به قضاوت‌اخلاقی ضعیف می‌شود- درواقع افراد خوابالود، آگاهی اخلاقی کمتری دارند. (+) “

این موضوع به جهت اهمیتی که دارد، دست‌مایهٔ تحقیقات زیادی قرار گرفته است.اجازه بدهید باهم برخی از آن‌ها را مرور کنیم:

مطالعه‌ای توسط ویلیام کیلگور و همکارانش با عنوان «تاثیر ۵۳ساعت بی‌خوابی روی قضاوت‌اخلاقی»، نشان داد که بیداری به مدت دو‌ روز، باعث می‌شود افراد، کمتر به تصمیم‌گیری مربوط به مسائل اخلاقی حساس شوند.

در واقع دریافتند:

دو روز محرومیت مستمر خواب، باعث کاهش قابل ملاحظه ای از زمان واکنش نسبت به قضاوت اخلاقی شده که در نهایت منجر به درگیری شدید عاطفی می‌شود.

همین مطالعه، همچنین بررسی کرد که آیا اثر محرک کافئین بر روی قضاوت اخلاقی تأثیر می گذارد یا نه، و متوجه شد که نوشیدن کافئین واقعا با سرعت تصمیم گیری و یا نوع تصمیم گیری ها ارتباطی ندارد.

سال ۲۰۱۰ مقاله‌ای در مجله sleep منتشر شد که نشان می‌داد افرادی که بیشتر به اخلاق پاییندند، بدتر تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. (+)

“… مأمورانی که در شرایط استراحت و‌بطور معمول، سطوح بالایی از استدلال‌های اخلاقی بالغانه را نشان داده بودند، در زمان محرومیت از خواب، به دلیل افزایش شدید استدلال‌های اخلاقی قاعده‌مند و‌ خودکنترلی،این قابلیت را از دست دادند.

برعکس، مأمورانی در سطوح پایین‌تر از استدلال‌های اخلاقی بالغانه در شرایط آرام، تحت تأثیر محرومیت از خواب قرار نگرفتند.”

البته مواردی که در بالا ذکر شد، زیاد جای تعجب ندارد.

چرا که محروم شدن از خواب بر عملکرد شناختی ما تأثیر می‌گذارد و باعث تضعیف توانایی تصمیم‌گیری ما می شود .

هرچه خسته‌تر باشیم،بیشتر احتمال دارد که اشتباه کنیم و اطلاعات مهم را نادیده بگیریم.

«خواب ناکافی» به این معنی است که ما کمتر از استراتژی‌های تفکر خلاق استفاده می‌کنیم و به احتمال زیاد با اطلاعات پیچیده مشکل داریم. حافظه ضعیف، زمان واکنش آهسته، فقط به سردرگمی ما اضافه می‌کند.

البته در شرایط خاص، از جمله زمانی که ما واقعا به طور مثبت درگیر یک کار هستیم، ما قادریم به برخی از اثرات محرومیت کوتاه مدت خواب غلبه کنیم.(+)

اما اگر یک وضعیت جدید و غیر منتظره خود را نشان دهد، یک مغز خواب آلود نمی‌تواند به سرعت و بطور مؤثر پاسخ دهد.

این موضوع، توضیح می‌دهد که چرا خواب‌ ناکافی، باعث می شود مقابله با مسائل، از منظر اخلاقی، دشوار باشد. در شرایط بی‌خوابی، حل این مسائل بسیار سخت می‌شود و ما نمی‌توانیم آن را به عنوان یک معضل تشخیص دهیم.نتیجتا تصمیم آرام و درستی نمی‌گیریم.

اما شاید برای شما‌ هم این سوال پیش آمده باشد که مکانیزم اثرگذاری خواب ناکافی بر روی تصمیمات انسان به چه صورت است؟

در بسیاری از موارد، راه انتخاب اخلاقی و آگاهانه، استفاده از «مرکز کنترل درونی» است.

اجتناب از وسوسه شدن، صبور بودن، کنترل خشم، گوش دادن به دیدگاه‌های مخالف؛

اینها اعمالی است که به طور فعال شامل سرکوب غرایز ما به نفع یک رویکرد تصمیم‌گیری منطقی می‌شوند.

به نظر می رسد که در سال‌های اخیر، محققان مکان خود کنترلی را یک منطقه خاص مغز – کورتکس- که از گلوکز به عنوان سوخت استفاده می کند، تشخیص داده اند.

اکنون حدس مابقی مکانیزم ساده است. محرومیت از خواب باعث کاهش سطح قند در قشر پیشانی می شود، و در چنین شرایطی،این بدان معناست که انسان ظرفیت کنترل خود را از دست می دهد.

از تمام آنچه که گفته شد،می‌توان نتیجه گرفت که خواب کافی از قرار گرفتن ما در موقعیت هایی که ممکن است تصمیمات غیراخلاقی اتخاذ کنیم یا حساسیت کمتری نسبت به مسائل اخلاقی داشته باشیم،جلوگیری می‌کند.

بنابراین پیش از اینکه دوباره با یک معضل اخلاقی مواجه شوید و نتوانید حتی معضل بودنش را تشخیص دهید، بخوابید!

? لینک مقالات:

۱.Long Working Hours And Less Sleep: Are We Inadvertently Becoming Cheaters?

۲.How does sleep loss affect your view of right and wrong?