کوچ – شهلا صفائی
  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من

کوچ – شهلا صفائی

آن‌چـه می‌خوانَـم و می‌آمـوزَم

  • خانه
  • کوچ | فهرست
    • گفتگوها
    • تفکر  نقادانه
    • جهان دیجیتال
    • روانشناسی اجتماعی
    • یادداشت‌ها
    • نامه‌ها
  • کافه کتاب
  • تماس با من
نامه‌ها

درباره خوشبختی ( سومین نامه به هامون)

16 مرداد 1396
درباره خوشبختی ( سومین نامه به هامون)

هامون!

خوشبختی، پیش از آنکه

در تعریف ها و مفهوم ها و حد و مرزهای ما آدم ها بگنجد؛

یک حس ناب و بکر است به وسعت رهایی.

که نه کسی می تواند آن را به تو هدیه کند

و نه کسی آنرا از تو بازستاند.

حتی این حس، همیشگی نیست؛

تو نمیتوانی آنرا برای تمامی لحظاتت بخواهی

و اگر نبود، احساس بدبختی کنی.

متضادِ خوشبختی، بدبختی نیست؛

فقط گاهی خوشبخت نبودن است!

خوشبختی، غیرقابل پیش بینی است

که گاه هست و گاه نیست،

آنگاه که تو در جستجویش می دوی می گریزد و

آن هنگام که گوشه ای کز می کنی،

به ناگه آرام روی شانه ات می نشیند

و لبانت را به لبخندی عمیق و چشمانت را

به نگاهی براق و مملو از شیطنت مهمان می کند.

خوشبختی یعنی تو؛ خود خودت؛

مستقل از هرآنچه در اطرافت وجود دارد.

مستقل از تمام دنیای بیرون.

خوشبختی یعنی تو شبیه هیچ کسی در این دنیا نیستی.

برخی عاشقانه دوستت دارند و

برخی از تو بذر نفرت در دل می کارند؛

برخی تو را غریبه می پندارند و

برخی قدم در راه وصل تو می گذارند.

این کشف، این شناخت، آغازِ خوشبختی ست.

نزدیک شدن به هویت واقعی ات

و کشف و تجربه ی آنچه هستی

و آنگونه که دلت میخواهد باشی،

برایت رفته رفته رضایتی عمیق بوجود می آورد

و این رضایت عمیقِ درونی شده را که آلوده به قناعت نیست،

خوشبختی می نامیم.

خوشبختی تو، مال توست و خوشبختی دیگران مال دیگران.

کسی نمی تواند خوشبختی تو را از تو بدزدد

همانگونه که تو نمیتوانی هرگز آن را از کسی طلب کنی.

خوشبختیِ حقیقی، تنها نصیبِ اندیشه های پاک و خالص

و دستان پرمهری می شود که جز شادی دیگران،

چیزی نخواسته و خوشی و سعادت امروز آدمها را

به امیدهای خام و باطل فردا

که شاید روزی چیزی از آن نصیبشان شود،

در زندان کوته اندیشی و خودخواهی ها اسیر نکرده اند.

 

هامون!

وقتی خوشبختی، از چشمانت معلوم است!

لبخندهایت داد می زنند!

رقص های جنون آمیزت که یادگاری از من به توست،

از کیلومترها آنطرف تر، این حس تکرار نشدنی را

به تمام کسانی که تماشایت میکنند منتقل میکند!

و خوشبختی به گمان من،

لذت بخش ترین بیماری واگیر دار دنیاست!

پس آن را در مشتت نگه ندار و بگذار پرواز کند؛

با دوستت دارم گفتن هایت

با آغوش و بوسه هایت

با چشم هایت

با چشم هایت

با چشم هایت…..

۰ نظر
3
فیس بوک توییتر گوگل ‌پلاس پینترست لینکدین
نوشته قبلی
خودت باش… ( دومین نامه به هامون)
نوشته بعدی
ولگردی در کوچه پس کوچه های ذهن_٢

لغو ارسال نظر لغو پاسخ

مطالبی که ممکن است دوست داشته باشید.

خیلی فاصله است بین زندگی کردن و توهم...

10 تیر 1397

آیا از انتخابت پشیمانی؟

4 بهمن 1397

خودت باش… ( دومین نامه به هامون)

11 مرداد 1396

هامون

15 بهمن 1395

و زندگی پیروز می‌شود…

23 فروردین 1399

معلم واقعی زندگی ما ( ششمین نامه به...

19 اردیبهشت 1397

پرونده های نیمه باز ذهن ما

6 شهریور 1397

هر وقت تنها شدی، نترس! (اولین نامه به...

31 تیر 1396

قضاوت خوب، گاهی سمی تر از قضاوتی بد...

10 آذر 1398

بهار و گذر زمان ( پنجمین نامه به...

29 اسفند 1396

دسته بندی

  • تفکر  نقادانه (۲۴)
  • جهان دیجیتال (۲۰)
  • روانشناسی اجتماعی (۱۸)
  • فیلم (۵)
  • کافه کتاب (۷۱)
  • گفتگوها (۳)
  • یادداشت‌ها (۲۱۵)
    • نامه‌ها (۱۴)

آخرین نوشته ها

  • هوای قریه بارانی‌ست
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.
  • اگر اندکی پایین‌تر بود آسمان…
  • علاج یأس با فهم درمیانگی
  • مسافر
  • تولید غیرارادی خاطرات ساختگی توسط مغز
  • هر آغازی فقط ادامه‌ای‌ست…
  • شبه‌حقیقت: تناسبی بین شواهد و تصورات

دیدگاه ها

  • شهلا صفائی در هوای قریه بارانی‌ست
  • ابی در هوای قریه بارانی‌ست
  • سمیه در هوای قریه بارانی‌ست
  • هوای قریه بارانی‌ست | کوچ - شهلا صفائی در با چتر شکسته در باران – احمدرضا احمدی
  • محمد رضا در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • دامون در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • صادق در جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ
  • جایی کوچک میان نخواستن زندگی و نخواستن مرگ | کوچ - شهلا صفائی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • ابی در فاعلیت زیستن ـ نامه‌هایی در ستایش زندگی
  • شهلا صفائی در حال در معنادهی به گذشته مؤثر است.

RSS وبلاگ روانشناسی اجتماعی

  • خانه
  • کافه کتاب
  • وبلاگ روانشناسی اجتماعی
  • تماس با من

@2017 - تمام حقوق این سایت، متعلق به شهلا صفائی می باشد.